Gecenin yarısı olmuş uykum kaçmıştı. Ninem benim halime üzülmüş olmalı ki yanıma geldi. Yavrum bu hallerinin manası nedir? Suskunluğumdan sanki anlamıştı. Sıkıntımın çıkışını bulamayışımdan. BuhikayeninMardin’deki gecelerin gerdanlıkla sonuçlanması gibi beni de aydınlatacağına inanarak anlatmaya başlamıştı.“Cennet kokulu torunum bu hikayeyisen biliyorsundur fakat bir de benim aklımla dinle bakalım.”“Kur’an-ı kerim de adı geçen peygamberin Yunus (a.s) kavmine Allah’ı anlatmakla şereflendirildi. Allah’ın 40 gün mühlet verdiği bu kavmi 38. gün Yunus (a.s) kızıp, terketmişti. Bir gemiye binmişti. Fakat bu gemi fırtınayla batmak üzere olunca gemidekiler “Bir günahkar gemide var.” diye kura seçmeye karar verdiler. Kim çıkarsa, gemiden atılacaktı. Kurada Yunus (a.s) çıkmıştı. İnanmak istemediler tekrar tekrar kura çekildi. Yunus (as) her defasında kurada çıkmıştı. Gemiden denize atılmıştı. Bir balık Yunus (a.s) yutmuştu.
Gece, deniz, balığın karnı ve karanlık... Yunus (a.s) tüm vücudu ve ruhuyla “La ilahe illa entesübhanekeinniküntüminezzalimin.(Enbiya süresi 21/87)” zikrini durmadan kalbi, beyni, bedeni ile dile getirerektevbeye yönelmişti.
Sebepler sükut etmişti. İmkan yoktu balığın karnından çıkmaya, demir parmaklıklardaki sertlik gibi acıtmıştı. “Sen’ den başka ilah yoktur. Sen her türlü kusurdan, eksiklikten, eşi ortağı bulunmaktan mutlak münezzehsin. Ben gerçekten kendine yazık edenlerden oldum! (Enbiya süresi 21/87)”
Yunus (a.s) bütün sebeplerin sahibi yüce Allah’a yönelmişti. Hatasını farkına varmıştı.Bütün insanlar onun hizmetkarı olsaydı. Yine de balığın hapsinden kurtaramazlardı. Allah diledi. Balık denizaltı hükmüne geçmişti. Ay onun için bir lamba hükmündeydi. Her taraftan zarar veren varlıklar dost yüzlerini göstermişlerdi.
Ve Yunus peygamberi Allah’ın takdiriyle kıyıya bırakılmıştı. Ninova halkı helak olma işaretlerini görünce tevbe etmişlerdi. Allah demeyi duyarak hissederek söylemişlerdi. Ve Onu (as) arıyorlardı. Buluşmuşlardı. Yunus (as) duanın gizeminde gerdanlığı andıran bir mahiyete bürünmesini görmüştü.
İmkansız gibi gözüken şeyler yakarıştaki menba ile buluşur. Ürkütücü olarak görünen her şey güzelliklere dönmüştü. Rab bilir gizli açık her duyguyu, her niyeti… Yeter ki tevbeye yönelmek yaptığım hatalar önüme prangalar olarak çıkıyorsa elbette tevbe gereklidir. Yalnız bu dünyadan göçeceğim ve yalnız hesaba çekileceğim o zaman arınmayla biz toplumların aydınlığı neden başlamasın. Belki de istenen budur.
Senin de gül kokulu torunum balığın karnındaki çıkmaza girdiğin belli. Enbiya süresi 87. ayetle yol alacaksın. Kulaçlarındaki tefekkürle, bu hikaye sana ışığın olsun.