BAŞKAN FATMA ZEHRA ATAY

İnternette gezinirken Batman Bedensel Engelliler Derneği Başkanı Fatma Zehra Atay hanımefendi ile Proje Müdürü Ahmet Yıldız beyefendiye ilişkin bilgilerle karşılaştım.

Kendilerini bugünkü köşeme samimi duygularla ve onurla taşımak isteme nedenime gelince;

1. Neden: Bu değerli iki insanın aktif çalışmalarını okudukça hizmet aşkıyla dopdolu olduklarına inandım.

2. Neden: Bu görevler masada oturup çay, kahve, puro içmekle icra edilemiyor. Beden olarak rahatsız olan kitleyle uğraşmanın fedakârlık ve zorluklarını çok iyi biliyorum.

3. Neden: Akla gelen şaheser projelerin bütçe yetersizliği yüzünden fikirler daha doğmadan nasıl hicranla son bulduğunu çok iyi bilirim.

4. Neden: Bedensel ve ruhsal yorgunluk çeken Başkan Hanımefendinin yani Fatma Hanımın neler çektiğini tahmin etmek bile hayalleri zorlayabiliyordur.

Bu nedenlerden dolayı, bu zorlu görevin karşılığının ancak ve ancak Allah katında olabileceğine inananlardanım.

İnanmayan varsa Fatma Zehra Atay hanımefendiyle “Face To Face” yani daha Türkçesi yüz yüze görüşerek, saygın ve değerli başkanımızı sabırla dinleyerek bana hak verileceğine tüm kalbimle inanıyorum.

Değerli Batmanlılar, ben Fatma Hanım ile Ahmet Yıldız beyi hiç tanımam. Onların da beni tanıyacaklarını sanmıyorum.

Çok düşük bir ihtimalle köşemi okumuşlarsa bilemem belki adımı duymuşlardır.

İcra ettikleri görev ve fedakarlıklarından, çok değerli ve ekstrem projelere imza attıklarından dolayı onları alkışlamak, ödüllendirmek gerekmez mi? Allah’ın verdiği, vereceği ödüller istisna.

Engelli vatandaşlarla ilgilenmek, onları hayata hazırlamak, maddi ve manevi tahminlerinizin ötesinde bilgi, beceri, sabır ve enerji, çok ama çok mega boyutlarda fedakarlık gerektirir.

Halen görevdeler mi? Başka görevlere mi atandılar? İnanın bilmiyorum bile.

Nisan 2015 tarihindeki proje ve çalışmalarına odaklandım hepsi bu.

Asla! Asla! Unutulmamalı ki hepimiz her an birer engelli adayıyız. Çünkü hayatta her an her şey olabiliyor.

Bu düşüncemi perçinleştirmek istiyorum. “Eskiden ayakkabım olmadığı için ne çok fakir olduğumu düşünür de üzülürdüm, ne zaman ki ayakları olmayan birini görünce ne kadar zengin olduğumu anladım” hissiyatı ve ruh haletiyle eyleme, olguya, tabloya, bakılırsa, gönüllerin liderleri Fatma Zehra Hanımı ve Ahmet Yıldız beyi az da olsa anlayacak ve onları başa taç etme gereği duyacaksınız.

Sayıları ve sınırları olan bu bedensel engelli gençlere sahip çıkmak, maddi manevi ve ekonomik bakımdan sahiplenmek konusunda bizlere görev düşmüyor mu? Sahipleniyor muyuz?

Hiç olmazsa arada bir ziyaret edip pozitif enerji ve moral veriyor muyuz? Gerek birey gerekse toplum olarak.

Ben bir ideolojist değilim, siyasi hiç değilim. Yazılarımdan anlamışsınızdır 1968’den beri Batman’ı görememenin bir eksikliğini yaşıyorum.

Batmanlı olarak minik bir mum misali ahde vefa derecesinde ışık olabilme gayreti içindeyim, bu konuda karar ve yorum siz değerli Batmanlı hemşerilerimindir.

Hatırlatması benden… Fatma Zehra Atay hanımefendi ile Ahmet Yıldız beylerin sayıları arttığınca ilimiz modernleşir, kalkınır, tanınır.

Bu değerli lider kişiliğe sahip yöneticilerimizin kadir ve kıymetlerini bilip yüklerini paylaşmakla şehrimize ve engelli çocuklarımıza yar olmuş oluruz diyenlerdenim.

Çok kompleks olan bu kutsal ve zor görevi yazmak, üstelik gezip görmeden, yerinde incelemeden kaleme almak kolay değil, eksikliklerim mutlaka çoktur.

Bir damlacık olsa da dikkatlerinizi o sahaya çekmek gibi bir misyon üstlendim.

Bitirirken Batman Sonsöz Gazetesinin amatör ruhlu bir köşe yazarı olarak siz Batmanlı hemşerilerimizin izniyle, kendilerine ve onlar gibi bütün engelli derneklerinin başkan ve yöneticilerine, yürütmekte oldukları bu zor ve kutsal görevlerinden dolayı teşekkür ediyorum. Daima başarılı olmaları için Allah’a duacılarıyım.

“Eğer kader bana acı çektiriyorsa büyük biri olmamı istediği içindir, acılar ve engellerle yoğrulmadan büyük adam olunmuyor” diyor, bir şiirimle bitiriyorum.