Her şey sözle başladı... Bazen sayfalarca anlatmaya çalıştığınız bir durumu sadece bir kare ya da bir kelime, daha etkili gündeme getirebilir. 23 Nisan'da yaşananlar da tam bu durumunu özeti gibi. Önce 1 kare: Atatürk Parkı'nda gülen eğlenen çocuklar. Günlük güneşlik muhteşem bir bahar. Devletin resmi erkânının keyfi de en az o çocuklar kadar yerinde. Kadrajı biraz dışarı taşıyınca çıplak gerçek yakıyor. Demir parmaklıklar ardında bir çocuk. Çektiği çöp toplama arabasının en ucunda oturmuş salıncağa biner gibi izliyor 'çocukların bayramını...' Parmaklıkların ardı polis bariyeri, sonrası erkân, sonrası bayram. Keşke senin de bayramın yapabilseydik bugünü çocuk... Seni dışarıda tutan o halka halka güvenlik kocaman cüsseleriyle sana engel değil yol açabilseydi...
Ve bir söz... Bayram bitti herkes evine gitti. Parkımız yine eski sahiplerinin rutininde diye yazmak isterdim ama öyle değil işte o kazın ayağı... O çocuklara temizlik öğreten öğretmenler, o koca koca idareciler arkalarında çöp dağları bırakarak çekip gittiler.. Keşke gitmeselerdi ya da keşke gelmeselerdi. Keşke önce öğrenip sonra öğretebilselerdi... Ve bi söz dedim ama doğrusu ben buna uygun bir kelimeyi seçip çıkaramadım belleğimden. Belki siz bulursunuz siz çıkarırsınız. Kolay gelsin... +++++ TPAO ve THY'YE DAİR DÜŞÜNDÜKLERİMDİR
Parkın ortasında afili bir heykel var. TPAO'nun. Heybetli ve güzel.. Ama biliyor musunuz bana sadece acı veriyor. Sene 1981, TPAO'nun çalışan sayısı 7 bin civarında. Ya bugün... Neyi kimse ses etmez, STK'ların körlüğü sendikaların lal lığını anlamak mümkün değil. Ya medya.. Yerel medya... Şehrinde iş varsa sen var olabilirsin, Batmanlı evine ekmek götürebilirse senin ekmeğin çıkar. Bu körlük neden? Birde THY. Çok havalı bir binası var hava alanının ama uçak yok. Zaten nedenini kimsenin bilmediği ama herkesin monolog gibi içten içe seslendirdiği Türkiye'nin en pahalı biletlerine sahip Batman'a sefer sayısını düşüren THY senin de bayramın kutlu olsun..