Ben onu sevdim. Sevgiler, zaman aşımına asla uğramazlar… Ama sevgiler… Sevginin gücüyle aşılmayacak engeller var mı ? olmalı mı ? Eğer varsa biz buna sevgi demeli miyiz ? hatta denilir mi ?
***
Günlerden bir gün yağan ilk yağmurla
beraber kapını çalacağım
açtığında göz göze geleceğiz bir suçluyu ararcasına
ama suçlu sen ya da ben ne fark eder ki
kuru yaprak misali savrulmadık mı ? farklı
iklimlere…..ağlamak artık ne çare…ey gönlüm.
diye yazmıştı son mektubunda. Okuyan da ağlıyordu. Ne garip değil mi ? Yazan yazarken ağlayarak yazıyor. Yazılan, okurken ağlıyor. Nasıl bir duygu bu sevmek ve sevilmek?
İşte bu şiir alıp götürdü beni o gizemli yıllara ve yaşanmışlıklara.
Duygu seliyim. Okyanus olmuş hislerim taşıyor. Şiir oluyor. Öykü oluyor. Neler olmuyor ki ? uykuyu hak getire şiirler yazdım yaprak yaprak onları kopardım gönül ağacımın dallarından istemli istemsiz ama koparıp ona yolladım.
Ona yazdım adeta kişiye özel ben sende demlendim, bu yaralı yüreğimin feryadını kontrolsüz çığlığını tam anlamıyla ifade eden üç kelimelik satır neleri anlatıyor nelere dem vuruyor ? anlasalardı anlayabilselerdi…bir nebze diner miydi acılarım.
Yürek sızılarım ve devasız acılarım.Hatta içime akıttığım gözyaşlarımı bilmem ki kimler anlayabildi ki ?
Endamı boyu posu yürüyüşü ve anlatılmaz güzelliğiyle sanki bir güzel değil de ölüm fermanımdı.
Ben onun için yaşıyor onun için ölecektim.İşte ben onu bunca derin ve harlı sevdim.
Olmayan uykularımdaydı.Gecelerimde gündüzlerimde zamanlarımın tümündeydi evet ben onda demlenmiştim.
Felsefe de ve romantizmde bir deyim geliyordu ister istemez aklıma …
“Yürek yaralarının acıları ancak kabir de diner” bu sözü okuyanlar anlam vermek isteyenler değil de benim gibi onda o sevgili de demlenenler bilir ancak.
Yakaladım geceyi iki elimle leyli saçlarından
ve diz çöktürdüm önümde nedir senden çektiğim ?
diye sorguladım yargıladım
sen neden hep zifiri karanlıksın diye sual ettim
ben geceyim ve hiç bir yerdeyim yahut her yerdeyim
aşıkları kollarım yaralarına deva olurum dedi
bana da deva olabilir mi sin diye sordum ?
sen yoksun sen bir ölüsün yoksun var gibisin dedi
sen onda demlendin dedi bana gece
O günü unutulur mu ? alıp götürdüler onu gelin ettiler.
Bir başkasına yar ettiler.
Bence de onu diri diri bir çukura attılar evlendirilmek de bahanesi.
Gözleri ve yüreği bende kalmıştı benimkiler de onda onları da alıp götürmüştü o çukura.
Sevip sevilip erişememek midir ?
Aşkın adı bunu ayrılanlar bilir bunu sevenler bilir bunu aşkları boyunca kaynayıp demlenenler bilir bunu yananlar bilir bilirler de bildirmezler.
Yanarlar haşlanırlar kaynarlar adeta demlenirler.
***
Değerli okurlar, sevgili Batman Sonsöz okurları;
Hayli zaman oldu romantik ve aşk ve dram temalı yazmadım yahut -ya-za-ma-dım- dersem daha doğru olur.
Oysa ne çok özlemiştim yazmayı. İçimdeki fırtınaları boranları, kasırgaları, Mehmet’ten Esintileri bir nebze olsun yazmak ve şiirle taçlandırıp sizlere servis etmekti gayem ama yazmadım yahut dediğim gibi yazamadım.
Her sosyal olay gelir geçer bir şekilde olumlu olumsuz sonlanır.
Diner fırtınalar gün doğar günler doğar sukut bulur tüm fırtınalar izleri kalır zamanla onlar da silinir.
Ama yürek sancıları kalp acıları gönül acıları dinmez harlanır alevlenir yanar yanar yakar da yanar adeta demlenir aşk ve sevgi ve yaşanmışlıklar hayatları etkileyen bu ruhsal travmalar diner mi ? biter mi ? evrende tüm canlıların ortak paydası değil mi ?
Lütfen bu günkü yazımı bir makale bir köşe yazısı olarak görmeyin öyle hiç algılamayın karşılıklı bir çay fasılası olarak bilin ama demli bir çay.
Suyunu ve tadını tatsız acılardan alarak, dilinizi burkarak içilebilen sevgili de demlenmiş bir çay olarak.
Bu yüzden yazdıklarıma başlık bulmak istemedim.
Zaten başlık dram temalı yazının gizli öznesiydi ve rahatlıkla adlandırdım ben sende demlendim diye yazıverdim.
Demlenen belirsiz demleyen gizemli ama şahitler ve yaşayanlar apaçık ortadadırlar.
Peki kimdirler onlar diye soru gelirse cevabım hazır hem de ezelden beri hazır sevenler ve sevilenler -birbirlerinde demlenenler en güzel cevap değil mi ?
Kalın mutluluklarla bitimsiz sevgiler kuşatsın her yönünüzü...