Kim ne derse desin ülkede ekonomik kriz yoktur. Kişi başı milli gelirin artığı buna karşı büyük çoğunluğun bu paydan faydalanmadığı ülkemizde ekonomik değil ahlâkî kriz vardır.
Karpuzu dilimle alamayan çoğunluğun yanında milyonluk evlerin ekmek peynir gibi (peynirden daha fazla) talep gördüğü ve satıldığı bir ülkede ekonomik kriz var demek abesle iştigaldir.
Bayramda evine şeker alamayan, sebze ve meyveyi lüks sayan, yumurtaya ve süte dokunamayan çoğunluğun yanında servetlerine Servet katan azınlıklığın olduğu ülkede yaşamaktayız.
Ekonomik krizlerde alım gücü düşer, fiyatlar ucuzlar buna rağmen satışlar olmaz, üretim durur ve işletmeler iflas ederler.
Bizde öyle mi? Hayır.
Ev fiyatları katlanarak artarken, alıcılar ev almak için kuyruğa giriyor. Yeni inşaatlar fiyatları bir milyondan başlatıp beş altı milyona çıkarttıkları halde yok satıyorlar. 50-60 bin olan evler 200-300 bine çıkmış; 100 binlik evler 500 bine çıkmış satışlar anında yapılmakta.
Geçen bir emlakçinin yanında idim 300 bin olan ev 10 gün sonra 370 bine alıcı bulmuş. Hafta sonu anlaştıkları evi pazartesi günü 25 bin fark vererek hatır gönül ile satışı tamamlayabilmiştir.
Bir çok emlakçı fiyatı kesin satış işlemi olmadan paralar ödenmeden fiyat veremedikleridir.
Demir, çimento, boya ve diğer malzemeler fiyatları katlanarak artmasına rağmen satış ve talep tavan yapmakta.
Yağ, sebze, meyve ve diğer temel gıda maddeleri fiyatlar katlanırken satışla durmamış tersine artmıştır.
Bizim gibi sabit gelirli emekli veya çalışan maaş sahipleri ucuz olur diye geç gittiğimiz pazarlarda bir şeylerin kalmadığını görürüz.
Akar yakıta yapılan bunca zamma rağmen otomobil fiyatlarının düştüğünü duyan bilen var mı?
....
Bu örnekler çokça artırabiliriz. Ülkemizde ekonomik değil ahlakı krizin olduğunu rahatlıkla görebiliriz.
Devletin 10 yıl vadeli 2 milyon liralık düşük faiz oranlı kredi imkânı kim alabilir?
Memur alamaz çünkü en yüksek devlet memurunun maaşı buna yetmez. O zaman "işini bilen" memur alabilir.
Vatandaş hiç alamaz, "yolunu bulan" alabilir.
Esnaf da alamaz ancak "fahiş fiyat veya karaborsacı" alabilir.
"Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir" zihniyeti yerine komşusunun zaafından yararlanan, "son lokmasını ucuza nasıl kaparım" zihniyeti yer bulmuş.
"Kendi nefsi için istediğini MÜSLÜMAN kardeşi için istemeyen..." yerine kendi çıkarı için Müslüman kardeşini bir kaşık suda boğmaya çalışan bir anlayış değer bulmuştur.
Ülkede ekonomik değil ahlakı kriz vardır. Bu kriz ise en kötü krizdir.