Dünya Engelliler Günü, Birleşmiş Milletler tarafından 1992 yılından bu yana 3 Aralık'ta kutlanan uluslararası bir farkındalık günü.
Bugünde Dünya çapında çeşitli etkinlikler düzenlenmektedir.
3 Aralık Dünya Engelliler günü gazetede tatil günüm olduğu için bugünden engeliler günü münasebeti ile bu köşemi bugün için ayıracağım.
Toplumsal bir yara olan engelli bireyler yaşadığı zorluları ben ne kadar anlamaya, anlatmaya kalkışsam mutlaka eksik kalır.
Bu yüzden engelli hakları için mücadele eden ve Batman Tekerlekli Sandalye Basketbol takımı yönetiminde yer alan aynı anda kendisi de bir engelli olan Abdülkadir Tatlı’ya sözü bırakacağım.
Anlattıklarını okuduğunuzda engelli bireylerin yaşadığı zorlukları, toplumsal yaklaşım ve bakışı bir anda göreceksiniz. Engelli olan ve olmayan için bir yaşam dersi veriyor A.Kadir Tatlı.
***
İşte Abdülkadir Tatlı’nın anlattıkları;
1969 Batman doğumluyum.
Dünyaya geldikten 9 ay sonra 1 yaşına basmadan yürümüşüm.
2.Yaşımda geçirdiğim çocuk felci (Halk içinde iğne sonucu) iki ayağımı benden aldı.
1972 yılı imkansızlıklara rağmen merhum babam H.Vehbi Tatlı ve Annem tedavimi aksatmadan her ay beni Ankara ya götürdüler.
Onların inancı ve beni çok şükür bir ayağım beni ayakta tutacak duruma geldi.
Akyürek mahallesinde geçen çocukluğumda akranlarım top oynarken ben oturarak kaleyi koruyordum.
Sokağa çıkıp bir üst mahalleye gitmek benim için aya gitmekle eş değerdi.
Alay edenler dövenler itip kakanlar kelimenin tam anlamı ile o canım sokakları mayın tarlasına dönüştürüyordu.
Neredeyse Tartaklanmadan eve döndüğüm gün yoktu.
Merhum babam bunu fark edip benimde sokağa çıkıp, öz güven kazanmam için bana bir su sürahisi alıp soğuk su sattırdı.
Bir kutu yapıp sakız gofret satmamı sağladı ki hiçbir zaman maddiyata ihtiyacı olan biri değildi.
Sırf benimde diğer arkadaşlarımın yaptıklarını benimde yapabileceğimi öğretti bana.
Merhum babam TPAO kurucularından olup, TPAO emeklisiydi. Baba ben yapabilir miyim? Dedirtmedi. Sen yaparsın oğlum ayakların böyle ama senin kanatların var dedi.
İlkokula başladım beni bırakmadı, bir öğrenci görevlendirip okul yolunda beraber gitmemizi sağladı. Ortaokula başladığım o günün şartlarında bana özel taksi tuttu.
Lise çağım gelince beni Endüstri meslek lisesine gitmem için ön ayak oldu. Kayıt için gittik müdür sınavı kazanırsa alırım dedi. Sınavı kazandım ilk 40 içine girip elektrik bölümünü kazandım.
Kayıt için gittik müdür bu çocuk sakattır elektrik bölümünü okuyamaz kayıt yapmam dedi.
Babam kabul eder mi sen banim oğlumu kaydedeceksin oda elektrikçi olacak dedi. Rapor getirmesen almam dedi dönemde Batman da tam teşekküllü hastane yok beni Diyarbakır tam teşekküllü devlet hastanesine götürüp okuyabilir raporunu aldı ve müdür masasına bırakıp hadi şimdi kaydetmede göreyim dedi. Mezun olup elektrikçi oldum. Merhum babam Abim M.Veysi Tatlı’yı çırak olarak 60-70 yıllarda bir radyocuya çırak olarak bırakıp Gelmiş geçmiş en iyi ustalardan biri olmasını sağladı M.Şehmus Tatlı abim de aynı yoldan gidip Usta oldu. Babam ve abilerim bir gün bile sen bu işi yapamazsın demeden beni çırak olarak yanlarında yetiştirip sanatkâr yaptılar. Bunları neden anlatınız derken engelli evladı olan tüm ailelere şu mesajı vermek istiyorum. Sakın sen yapamazsın edemesin de…
Ben bugün katma değer üreten engelli bir yurttaş engelli bir işverenimin. Bu günlerimi Aileme borçluyum.
Şu anda da Batman Engelliler basketbol takımında yöneticilik yapıyorum. Kulübümüz deki tüm sporcular ve Başkanımız o mayın tarlasından geçmiş bireylerle dolu. İşin en güzel yanı şu anda alt yapımızda 13-15 yaşlarımda kardeşlerimiz var. Gözleri ışıl ışıl pencereden seyrettikleri o mayın tarlasını aslanlar gibi geçip bakın ben basketbol oynuyorum diyorlar. Onların gözlerindeki o ışık ayaklarımıza batırılan o iğnelerin acılarını bir bir söndürüyor
Gelelim günümüze, Bir engelli yurttaş engelli olduğu ispatlayamıyor. İlk olarak devlet büyüklerimizden bu ızdırabı kaldırmalarını ve çözüm bulmalarını istiyoruz
Ben bu ülkenin bir vatandaşıyım
Engelli indirimi ile bir araba alacam ÖTV indirimi var birçok insan bizim olan hakkı kullanıyor
Devletimiz ÖTV yanında KDV alıyor.
O KDV’yi bizden almasanız be olur.
Bizler dilenci değiliz.
Engelli çocuğu olan aileler lütfen bırakın evlatlarınız dışarı çıksın.
Düşsün kalksınlar ama onlara sen yapamasın, edemesin demesinler.
Biz bugün basketbol takımı olarak Türkiye Birinci ligindeyiz.
Halkımız gelip bizi izlesin. Engelli sakat kop diyenler varsa özellikle onlar gelip izlesinler.
Bizler acınacak sadaka verilecek yurttaşlar değil aslanlar gibi evine ekmeğini götürüp vatana millete hayırlı bireyler yetiştiren sizler gibi bir aileyiz.