Genç nüfusa sahip olmak, gençlere sahip çıkmak, yön vermek, eğitimlerinin aksamadan devam etmesi, spor ve sosyal faaliyetlerden yeterince yararlandırmak büyük sorumluluk ve çaba ister.
Köprü, tünel, yol, veya baraj yapmaktan çok daha önemli olan geçlerimize yatırım yapabilmektir. Maalesef bunu ülkemizde görmek mümkün değil.
Üniversite kazanamayan öğrenciler ne tür meslek yapıyor veya ne iş ile meşgul oluyorlar? Diye kimse merak edip sormuyor.
Üniversiteyi kazanan sonrasında mezun olan gençlik çalışabilecek iş bulabiliyor mu?
Ne kadarı çalışıyor, ne kadarı iş umudu ile yaşıyor?
Yeteneğe göre formatlanmamış eğitimin sonucu milyonlarca işsiz genç potansiyeli yaratıyor. Bu gençliğin büyük kısmı herhangi bir katkı sağlamadan toplumun içinde hiç var olmamışlar gibi maalesef yok olup gidiyorlar!
“Nicelik önemli değil nitelik önemlidir” bu sosyolojik gerçeği nüfus artışına uyarladığımızda karşımıza yoğun bir nüfus çıkıyor ama nitelik o ölçütte olmuyor.
Gençliğimize gerçekten sahip çıkmalıyız.
Yarınlarımızın teminatı olan gençlerimizi göz göre göre suç örgütlerine kaptırmak, uyuşturucu illetinden korumamak, yasa dışı bahis çetelerinin eline bırakmak, kahve köşelerinde çürüyüp, meslek sahibi yapmamak kimin suçu?
Yetişmiş bir birey olarak bu konuda herkes suçlu…
Alınmayın ama gençlere karşı kimse görevini yapmıyor.
Benim evladım nerede, nasıl zaman geçiriyor? Diye hiç merak etmiyoruz. Cebine koyduğumuz harçlıkları nerde nasıl harcadıklarını dahi bilmiyoruz.
Bakın sadece bir ay içinde ilimiz genelinde 3 gencimiz intihar ederek yaşamına son verdi, 6 gencimiz de çeşitli bıçaklı veya silahlı olaylarda yaşamlarını yitirdiler!
Hiç bir yetkili ise çıkıp; “neler oluyor?” diye sormuyor! Varsa yoksa reklam, siyaset, çıkar, menfaat, rant ve vaat…
Kimse kaybolan gençliğimiz için ‘şunu veya bunu yapacağız” demiyor.
Gençlerimiz bilgisayar ve savaş oyunları ile ne kadar zaman geçiriyor?
İnternet Cafelerde neler var, neler yok?
Merak etmiyor, çıkıp “gençler neden intihar ediyorlar?” Diye hiç bir şey olmamış gibi soru soruyorlar.
Buyurun istatistiklere bakın ve gençlerimizin yıllık suça bulaşma, yaralama, cinayet, gasp, intihar, ölüm oranlarına bakın, dehşete düşeceksiniz.
Yazık, günah gençlerimizin yok oluşuna seyirci kalınıyor ve kimse maalesef bir şey yapmıyor.
Birde başımıza şu “Mavi Balina” diye bilgisayar oyunu çıkardılar. Geçleri intihara sürükleyen bu oyunun yasaklanmaması veya önleminin alınmaması daha vahim!
Avrupa’da en genç nüfusa sahip ülke Türkiye diye övünüyoruz ama eğitim, sosyal, kültürel ve sportif imkanlar başta olmak üze gençlerimize gereken yatırımları her nedense yapmıyoruz!
Tüm yetkililere buradan seslenmek istiyorum; “Elinizde her türlü imkan varken, vakit kaybetmeden lütfen gençliğimize sahip çıkalım ve gerektiği gibi yatırım yapalım aksi halde geleceğimiz hiçte aydınlık olmayacak ve gençler bizleri hiç bir zaman affetmeyecektir.”