Ramazan bayramını kutluyoruz ve her zamanki gibi aynı soru geliyor.
Nerde kaldı o eski bayramlar?
İroni yapalım hadi.
Geçmiş yıllarda kaldı hatta bizim bile yaşamadığımız yıllarda kaldı.
Aslında pek de öyle değil.
Bayram aynı bayram ama biz değiştik.
Bayramı çocuklara taşıyamadık.
Dijital zamanlara kurban gittik.
Kurban değince eskiden bayramda dahi olsa kırmızı et tüketen bir toplum vardı.
Ve bayram sabahlarının vazgeçilmeziydi.
Şimdi kırmızı eti bırakın, beyaz et almak dahi mümkün değil
Kırmızı etin kilosu 115 lira.
Millet yanından geçemiyor haklı olarak.
Ve Bayram şekeri.
A kalite bir Bayram çikolatası 150 liradan başlıyor.
Şeker değil mübarek,
Çocuklara bayram harçlığı olarak 10 lira vermeyi kimse düşünmesin.
Zira 10 ile çocuklar marketten istedikleri hiçbir şey almıyorlar.
Demek neymiş harçlıklar da zamlandı.
Bayram elbisesi var ve ayakkabı.
Bayramda nereden çıktı dediğinizi duyar gibiyim.
Ekonomik kriz Bayramı'nda tadını kaçırdı.
Tatlı bir bayram yok artık.
Hele de çok çocuklu bir aile için bayram tam bir ekonomik kaos.
...Ama yine de bayram ve kutlayacağız.
Geçmişteki bayramlar kadar coşkulu olmasa da çocuklar bayram heyecanını yaşıyor.
Özledik bayramı ama...
Sene de iki defa da olsa bütün toplumda o bayram heyecanını görmek ve hissetmek çok güzel.
Bayram coşkusunu ve çocuklarını bayram mutluluğunu yine de ekonomik kaosa kurban etmeyelim.
Kim bilir bayram belki de bizleri birbirimize daha da yakınlaştırır.
Hele de salgından bu yana ilk defa maskesiz bir bayram geçireceğimiz düşününce haydi bayrama demekten alamıyorum kendimi.
Salgın da malum birbirimizin elini bile sokmaktan kokar hale gelmiştik.
Yumruklaşarak tokalaşma dönemi kapandı.
Korkmadan sarılacağımız ilk bayram bu bayram.
Haydi uyanın bugün bayram hem de sarılacağımız ilk bayram.
Bayramınız kutlu, coşkunuzun bol olduğu, mutlu yarınlara koşacağımız bayram olması dileği ile. Bayramınız kutlu olsun, şekeriniz tatlı olsun.