Hepimiz bir şekilde box müsabakaları izlemişizdir zaman zaman. Diyelim ki rakip boksörün kaşı kanadı ya da yaralandı. Maçı kazanmak isteyen rakip o lokasyona çalışır da çalışır. Ha bire yara almış ve kanaması devam eden bölgeye vurmaya devam eder. Amaç maçı kazanmak değil mi? Ya da nakout etmek.
Oysa çok dikkatle odaklandığında bu durum hem insani değil. Hem de gerçek bir güce, sağlıklı ve adam gibi bir sporcuya hiç de yakışmayan tam tersine acımasızlığın, zayıflığın tilki kurnazlığı ile fırsatçılığın bir davranış stilidir derim ben bu davranış tarzına. Adamsan güçlüysen net bir zaferin peşindeysen sadece o kanayan yara almış lokasyona çalışmadan da müsabakayı kazanabilirsin. Bu yiğitlik mert örneğine niçin tabi olmayıp özellikle fırsatçılığa kaçıyorsun ki. Her ne kadar Tevfik Fikret’in “Gayeye giden her yol meşrudur” diye bir sözü olsa da şahsen ben bu söze tam anlamıyla katılmıyorum. İnsani, zafere ve kesin sonuca götürebilecek o kadar illegal ve gayri meşru yollar, metodlar var ki anlatılamaz nitelik ve sayıdadırlar. Her yola başvurulur mu? Vurulmalı mı?
Teröristlerin maksat ve hedeflerine yarayan hatta uygulamakta da hiç de şaşmadıkları yöntem ve yollardır bunlar. Ama etik değil, insani ve vicdani hiç değildir bu yollar bu metod ve yöntemler.
Onun için öz değerlerimizi, erdem davranışlarımızı, yiğitlik ve mertliği bir insana yakışır stil ve tarzları aman ha kaybetmeyelim. Adam gibi adam olalım herkes böyle olmalı, böyle düşünmeli derim. Siviliyle, siyasetçisiyle birey ve toplumuyla adam akıllı net ve dürüst olalım. Fırsatçı, fırsatçılık sağlıklı bir yöntem değil, olamaz da. Bu yazdıklarımı beğenmeyip karşı çıkanlar olabilir. Hiç desteklemeyip tersini savunup uygulayanlar da olabilir kabül ederim, ama saygı duymam neden mi? İnsanlar ve toplum; kanayan bölgeye çalışan gaddar boksöre o kadar benzediler o kadar benzeyip anormalleştiler ki inanın doğrulara karşı gelecek kadar, ellerinin tersiyle red edecek kadar bu gayri insani yöntemleri benimsediler. Yazık yazık ki ne yazık. Siyah ile beyaz yer değiştirmiş durumda beyaz kirletildi özelliğini yitirir hale getirildi.
Siyahı beyaz kaplamayla makyajladılar, benimsettiler ve şuan beyaz görünümlü siyah revaçta çalış kanayan kaşa yık rakibi yerde gerekirse öldür ama kemeri al. Ben bir altın kemer için rakibimi öldürmek istemeyenler sınıfındanım. Bir insan hayatı sınırsız altın kemerden daha önemli diyenlerdenim rakibin kanayan kaşına çalışmam çalışarak elde ettiğim zaferi asla asla zafer olarak görmem. Hiç bir zaman da görmedim. İsteyen görebilir ama bu zafer değil. Tersine döneceği anlar mutlaka vardır.
İşte birey olarak, toplum olarak dejenere edilerek bu statüye getirildik büyük günah, büyük kayıp. Diye düşünüyorum.