Geleceğin umutlarını yetiştiren saygıdeğer öğretmenlerimize, idarecilerimize sesleniyorum.... Milli bayramlar, özel günler, mezuniyet törenleri, veda partileri gibi etkinlikler yapilıyor. Eeee yıl boyu çalışıp ter döken biz öğrencilerin hakkı eğlenmek. Ben de çok severim böyle etkinlikleri. Bunlara hazırlanmak,kostümleri seçmek,takıları ve aksesuarları belirlemek ayrı bi dert. Tabi öğretmenlerimiz bu konuda yardımlarını esirgemiyorlar. Size yaşadığım bir olayı anlatacağım. Geçenlerde kutladığımız milli bayramlardan bir kaç gün önce ailecek AVM’de bir mağazadaydık. Yazlık kıyafet bakıyorduk. Ödeme yapmak için kasaya gittiğimizde, müşteri olan bir babanın mahcubiyetine şahit oldum. Farklı yaşlarda 3 tane çoçuğu için bayram kutlamasında giyilecek kostüme benzer elbiseleri almak için gelmişler. Sadece çocuklarıyla baba tekti. İster istemez kasiyerle konuşmasına şahit oldum. Kasiyer ücreti söylediğinde babanın yüz ifadesi değişti. Cüzdanını çıkardı ama üzerinde ödemeyi yapacak kadar para yoktu. Kredi kartının olup olmadığını bilmiyorum ama olsa kullanırdı. Göz altından çocuklarına baktı çocukları çok mutlu ve sevinçliydi. Kendi aralarında konuşuyorlardı. “Yarın okula gittiğımde hemen öğretmenime kostümü aldığımı söyleyeceğim” diyordu. Öteki kız kardeşi “ben de söyleyeceğim” diyordu. “Arkadaşarımızla hepimiz aynı olacağız” diyorlardı. Babaları bu konuşulanları duyunca daha da boynu büküldü. Küçük oğluna bakarak “oğlum senin kostümünü şimdi almayalım. Zaten biraz hastasın gösteriye katılmasan da olur” dedi. Bu bir bahane idi aslında, oğlunun kostüm ücretini ödeyecek parası yoktu. Küçük çocuk mızmızlanıp, ısrar etmeye başladı. O sırada babam, adama dönüp “yanlış anlamazsanız biz ödemeyi yapalım” dedi. Adam haliyle teşekkür edip kabul etmedi. Adam kızların kostüm ücretlerini ödedi ama küçük oğlununkini almadan çıktı. Küçük çocuk ağlıyordu, babası oğlunun bu haline üzüldü ama yapacak birşey yoktu. Haliyle biz de çok üzüldük. Ben de kutlamalar, özel günler için bir babanın böyle mahçup olup, zor bir durumda kalacağını düşünemezdim . Yaşananlara şahit olunca öğrendim. Onun için öğretmenlere , idarecilere sesleniyorum; Kostümleri belirleyip velileri kostüm evi ya da mağazalara gönderiyorsunuz ama maddi durumu iyi olmayan, hatta işsiz olan ve utandığından bunu sizinle paylaşamayan velileriniz olabilir. Bunları göz önünde tutarak kutlamaları yapmaya karar verin. Çünkü maddi durumu iyi veliler alabiliyor ama iyi olmayan veliler o kostümleri “çocuğum arkadaşlarının içinde mahçup olmasın, geri kalmasın” diyerek maddi olanaklarını zorlayıp alıyorlar ya da o babanın yaptığı gibi gösteriye katılmaması için küçük bahanelerle çocuklarını avutmaya çalışıyorlar. Ne kadar avutabilirse... Yani yine olan, o boynu bükülen, evlatlarının karşısında mahçup olan babaya ve o göz yaşı döken küçük çoçuğun kutlama sevincine oluyor... Bu durum mezuniyet tòrenleri için de geçerli. Arkadaşları dan geri kalmak istemeyen ve güzel bi elbiseyle katılmak isteyen öğrenciler ailelerini zorluyor. Aileler de ceblerini zorlayarak imkansızlıklar içinde imkan yaratıyorlar. Onun için mezuniyet töreni veliye eziyet töreni olmasın...