Son haftalarda alınan başarılı sonuçlardan sonra Petrolspor kendi evinde galibiyetler serisine devam eder dedik ve stada yerimizi aldık.
Tribünler tıklım tıklımdı ve herkes Kemerspor karşısında mutlak galibiyet bekliyordu. Bu düşünce ve tribünlerdeki coşku ile maça hızlı başlayan ve golü bulan Petrolspor, ikinci yarıda yaptığı iki bariz hata ile iki gol yiyip maçı 2-1 kaybediyor.
Hani bazen olmayınca olmuyor deriz ya öyle bir sonuç yaşandı bu hafta.
Öndeyken kaybettiğimiz ilk maç değil ve son maçta olmayacak. Benim asıl hayıflandığım konu, güzel oynayıp ta kaybetmek. Hak edilmeyen bir mağlubiyet insanın içine sinmiyor.
Halbu ki ne güzel başlamıştı her şey. Hava güneşli ve dediğim gibi taraftar sayısı geçen haftalara göre çok iyi. Petrolpsor maçlarını heyecanla takip eden ve maçları kaçırmayan Vali Ahmet Deniz ve şeref tribünündekiler, taraftarın coşkusuna zaman zaman eşlik etmeyi ihmal etmediler.
***
Maçı konuşmadan önce isterseniz yine kadroya bir göz atalım. İlk 11’de bulunan isimler farklı değil ama mevkiler değişik yine. Örneğin forvet hattında bildiğimiz Serhat bu hafta savunmanın sağında görev aldı. Çok enteresan değil mi? Teknik heyetin tercihi; o bölgedeki isimlerin sakat oluşu nedeniyle böyle bir inisiyatif aldıkları görüşündeyim. Benim anlamadığım ise şu. 3 haftadır hatta 4 haftadır takım puan ve puanlar toplarken savunmanın sağında Sezgin vardı. Elbette ön libero oynayan Sezgin’in asıl mevkisi orası değil ama sonuçta dikiş tutmuş bir sistemi neden bozarsınız. Neden bu bölgeyi bu kadar irdeledim derseniz de şunu söylerim size; Kemerspor özellikle 2.yarı bu kanattan ataklarını geliştirdi. Buldukları gollerde bu mevkiden. Misafir takımın 2. golünde Serhat öyle bir hata yaptı ki resmen buyurun golü atın dedi. Çalışkanlığı, üretkenliği ve hızına bir şey demem ama Serhat kesinlikle savunmada oynayacak isim değil. Tarık hoca bu sorunlu bölgeye başka alternatifler bulsun bence. Onun dışında takımı çok beğendim. Ayağa düzgün top yapabilen, mücadele eden, ciddi ataklar geliştiren bir Petrolspor vardı sahada.
İlk yarı ve ikinci yarı oynanan futbol farklıydı. Daha dirençli olan ekibimiz ikinci yarı gardını düşürdü. Bunun da şöyle yorumunu yapabilirim. İlk yarıda iki önemli isim Gökhan Ünver ve Razaman Özkabak’ın sakatlanarak çıkması ve kulübenin zorunlu değişikliğe gitmesi takımı sekteye uğrattı. İkinci yarıda da yediğimiz şansız frikik golünden sonra Kaleci Süleyman ve Mustafa Aydoğdu’nun kavgaları takımın enerjisini iyice bitirdi. Tribünlere de yansıyan bu olay hem taraftarı hem de oyunda futbolcuları endişeye yönlendirdi. Gerilen ortamda taraftar kaleci Süleyman’a sataşırken maç içinde hakemin düdüklerine futbolcularımız sert tepki gösterdi. Kalan dakikalarda çok gol pozisyonu bulduk ama yararlanamadık. Özellikle 75.dakikada Ramazan’nın kaleci ile baş başa bir pozisyonu var ki saç baş yolarsınız. Ama dediğimiz gibi kısmetten öteye gidemezsiniz.
***
Uzun lig maratonunda çok kayıplar olur belki ama böyle evinde cömertçe puan kaybetmek hedefe giden yolda olmuyor. Yazık demekten bıktık ama iç sahada puan kaybetmekten bıkmadık. Şeytanın bacağını kırdık dedik, üç haftadır galip geliyoruz dedik ama yine şansız, gerçekten şansız bir yenilgi ile yeniden bu kabusu yaşadık. 4 hafta sonra nazarlık olsun diyelim ve önümüze bakalım.