Ne mi yok? Kazanma hırsı yok, heyecan, oyun planı yok, taktik yok, oyun kuracak adam yok, gol atacak forvet yok, maça etki edecek hoca yok! Yok kardeşim, yapacak bir şey de yok! Ha bi de Allah var kaybetmekte yok. 1 puan 1 puan yürüyoruz bakalım o da nereye kadar!
Haftalardır kaybetmiyoruz hatta arada kazandığımız maçlarda da takımın gerçekten takım gibi oynamadığını o dönemlerde de yazıp çizdim. Sanırım bu şekilde de devam edeceğiz. Ya takımın kapasitesi bu kadar, ya da yanlış giden bir şeyler var diyeceğiz.
Demeliyiz! Bu yanlış, ya da takıma zarar vermek anlamına gelmiyor. Takımı demoralize ya da sevmiyoruz anlamına da gelmiyor. Eleştirilerimizden ders çıkarıp daha da güçlenmek gerek diye düşünülmeli. Ama nerde! Petrolspor haftalardır aynı. Size dejavu yaşatmak istemiyorum ama gol atmayı düşünmeyen, hücumda etkili olamayan bir ekibiz. Topu ayağında tutup atakları şekillendirecek birinin olmaması, forvette golcülerimizin etkili olamaması gibi eksiklerimizi ilave etmeye devam edebiliriz.
İsimler üzerinde konuşmak ta gerekir. Savunma hattına bugün çok iş düşmedi ama Erdi yine görevini yaptı. Orta alanda Okan yüreği ile her tarafa koştu. Hüseyin Çıray kanadında biraz etkili olunca golü ve sonrasında önemli bir pozisyon gördük. Özellikle ikinci yarı daha iyi oyun sergiledi. Ancak Sol kanatta Umut, orta alanda Onur ve Özgen, forvette varlığı yokluğu belli olmayan Aykut Sevim günün vasatlarıydılar.
Özellikle Aykut’a ayrı parantez açacağım ama önce Özgen’i birazcık konuşmak istiyorum. Tabiri caizse ilk yarı sahada yürüdü. Üşenmedim saydım, tam beş kez kenara gelerek su içti. Yediği bir şey mi dokundu bilmiyorum ama önünden geçene selam bile vermedi. 2.yarıda sirkelenir gibi oldu ama o etkili Özgen’i gösteremedi.
Gelelim gol silahımız Aykut Sevim’e. Gerçi tutukluk yapmaya devam ediyor silahımız ama en azından mücadele ve etkili bir oyun bekliyorduk kendisinden. İçeriye atılan çoğu hava topuna tenezzül edip kalkmadı bile. Kornerlerde biraz hareketli olup içeriyi karıştıracağına rakip savunmanın dibinde kendine piknik yaptı. Golcü gol kovalar ama Aykut kovalayan değil, yakalanan olmayı tercih etti. Tüm suç onda değil elbette. Arkasındaki ve kanatlarındaki isimlerde suça ortak. Bu aşamada faturayı elbette oyunculara kesmem. Takımın teknik patronu kimse öncelik onundur.
Haftalardır yazıyorum maalesef bu hafta da yazacağım. Belki mahcup oluruz ya da şaşırırız diye bekliyoruz ama nafile. Korkak ve ne yaptığı belli olmayan bir futbol anlayışı takıma gömlek oluyor haberimiz olsun. Arhavispor’un içinden geçer diye beklediğimiz takım duygularımızdan geçti. Nasıl geçmesin! İlk Yarı ölüydük, 2.yarı şansa gelen golden sonra biraz dirilir gibi olduk ama devamı hak getire. İşte burada bir hoca hamlesi bekliyordum. Oyun planında bir değişiklik ile gole ihtiyacı olan takımı durdurmak hatta savunmalarında verecekleri açıklardan faydalanmak gerekebilirdi.
Arhavispor son devrenin başında 3 değişiklik ile başladı. 1-1’i bulduktan sonra yine hamleler yaptı. Bir şeyler deneyen rakip Arhavi teknik heyeti bir tarafa, dakikalar seksene gelmesine rağmen oyuncu değişikliği yapmayan Petrolspor teknik heyeti bir tarafa. Son 8 dakikada arka arkaya değişiklikler yaparak maçı kazanmak mı istedi yoksa yenilmemeyi mi düşündü bilmiyorum. Tahminimi merak edenler vardır diye yazayım bari. Petrolspor’da artık deyim olmuş klişeyi düşünüyordur bence. Yenemiyorsan, yenilme.
Bülent hoca geldiğinden beri yenilmemiş takım, bileği bükülmemiş bir hoca...! Ama kazanamıyorsa o ne yapsın. Golü o mu atsın! Yedek kulübede isim mi var hamle yapabilsin! Tribünde oturan ama kontenjana takılan futbolcuları hoca mı transfer etmiş...! Her hafta hocanın verdiği bu demeçleri ben de yazayım da bir daha rahatsız olmasın! Zira önümüzdeki haftalarda arka arkaya oynayacağımız zorlu karşılaşmalardan sonra bunları ve daha fazlasını duyacağız gibi. Kazanabileceği maçları elinden kaçırdı bakalım bu haftalarda ne yapacak. Umarım mahçup eder ve yazdıklarımızın karşılığını verir.
Önceki haftalara göre kalemim biraz daha sert evet . Çünkü henüz tehlike bölgesinden kurtulmuş sayılmayız. Belkide Arhavispor gibi altımızdaki takımları yenemememizin siniridir. Lider, liderliği kovalayan ve play of mücadelesi verecek takımlarla karşılaşacağız. Bu tehlikeli fikstürden sonra sıkıntı yaşayacağımız durumlara düşmeyişin kaygısıdır.
Bunun stres ve gerginliğidir ya da bunları yazdıran. Herkes şapkasını önüne koysun ve biran önce iyi planlanmış bir yol haritası üzerinde çalışılsın sahada olduğu kadar masa başında da etkili olmanın zamanıdır. Burada yönetime ve Batman’ın bürokrasisine de ihtiyaç var. Şehrin inancı, duası ve desteği de önemli.
Bu açıdan hepimize de görev düşüyor. Kimse takım bu kadar sıkıntılı durumda değil demesin! Aradaki puan farkına güvenmemek ve kemeri iyice bağlamak gerekir. Olası bir kazada kurtuluş olmaz ve herkes suçlu sayılır. O günleri görmemek ümidiyle, demedi demeye devam...