Merhabalar sevgili Sonsöz gazetesi okurları,
“kısadan hisse” köşemde sizlerle birlikte olmaya çalışıyorum.
Gün geliyor Batmandaki eksiklikleri veya güzellikleri sizlerle paylaşıyorum.
Bazı günlerde sosyal medyada veya internette ilginç hikâye veya ders alınacak
paylaşımları bulup, siz değerli okuyucularımıza aktarıyorum.
Öncelikle köşeme verdiğiniz destek ve katkılardan dolayı teşekkür ederim.
Sevgili okurlar, bugün Batman gündemine değinmeden sosyal medyadan beğendiğim
yazıları sizin beğeninize sunacağım. İlgiyle okuyacağınızı umarım.
* * *
Dört İnsandan uzak durulmalıdır 1-İyiliği inkar edecek kadar nankör olan insandan.
2-Doğruları göremeyecek kadar kör olan insandan.
3-Yanlışı savunacak kadar cahil insandan.
4-Borcunu ödemeyen kul hakkı yiyen insandan. Uzak durun ve Allah’a havale edin…
* * *
EŞEĞİN GÖLGESİ
Atina'da önemli bir tartışma yapılırken kürsüye Demostenes çıkar, ancak dinleyiciler sürekli kendi aralarında konuşmakta, filozofu dinlememektedir.
Demostenes, "Bir hikâye anlatıp ineceğim" der ve anlatmaya başlar:
"Uzun zaman önceydi, bir delikanlı Atina'dan Megara'ya gitmek için bir eşek kiralamıştı. Eşeğini kiraya
veren adamın da Megara'da işi vardı, beraber yola düştüler. Konuşa konuşa giderlerken öğle sıcağı bastırdı, biraz dinlenmek ve öğle yemeği yemek için bir subaşına çöktüler. Ama ortalıkta hiç gölgelik yoktu ve eşeğin sahibi yemeğini alıp eşeğinin gölgesine sığındı.
Eşeği kiralayan genç buna içerledi, 'Sen çekil gölgede ben oturacağım' dedi.
Beriki itiraz etti: 'Ben oturacağım, çünkü eşek benim.' Delikanlı Ama ben eşeği kiraladım' deyince, eşeğin sahibinden 'Ben sana eşeği kiraladım gölgesini değil' cevabını aldı ve aralarında kavga çıktı."
Hikâyenin tam burasında Demostenes kürsüden iner yürümeye başlar.
Dinleyiciler, "Sonunda ne oldu, sonunu anlat" diye bağrışmaya başlayınca Demostenes kürsüye döner:"Sizin için çok önemli bir konuda bir şeyler anlatmaya çalıştım, dinlemediniz.
Şimdi ise eşeğin gölgesini merak ediyorsunuz. Ne fikrimi söyleyeceğim ne de eşeğin gölgesine ne olduğunu..." Kürsüden iner, yürür gider.
***
KİMSEYE ZULMETME
Harun Reşid'in oğlu Me'mun henüz çocuk iken, hocası sebepsiz yere sopayla ona vurmuştu.
Me'mun: -'Neden bana vurdun?' diye sordu.
Hocası ona sadece:
-'Sus!' dedi.
Biraz konuştular. Me'mun tekrar sordu:
-'Neden bana vurdun?' Hocası yine:
-'Sus!' dedi.
20 yıl sonra Me'mun halife olunca, ilk iş olarak hocasını çağırttı ve:
-'Bana neden sebepsiz yere vurmuştun?' diye sordu.
Hocası tebessüm ederek:
-'Onu hâlâ unutmadın mı?' dedi.
Halife Me'mun:
-'Vallahi asla unutmadım.' dedi.
Hocası tarihe ibret olarak not düşülecek şu sözleri söyledi:
-'Zulme uğrayanın asla unutmayacağını öğrenesin ve Allah'ın yarattığı hiçbir varlığa zulmetmeyesin diye yaptım.
“Sakın ha kimseye zulmetme! Çünkü zulüm, yıllar geçse de kalpte sönmeyen bir ateştir dedi..."