At bakıcısı anlamına gelen seyis kelimesinde türeyen Siyaset; ülkeyi idare etmek için kurulan partilerin temel ilkeleridir.
Partilerin hedeflerine ulaşmak için, insanları ikna etme ve oylarını alma sanatıdır.
İnsanları eğime, onlara kendi düşüncesini kabul ettirmeye çabası olarak ise bakıldığında peygamberlerin veya şeytanın mesleğidir.
Dünya var oldukça hak ve batıl davası var olacaktır.
Haktan yana yapılacak siyasetin temel taşı, olmazsa olmazı sıdık yani doğruluktur.
Doğruluğun olmadığı, oy için her yolun mübah olduğu siyaset siyaset olmaktan çıkar politika olur.
Bediüzzaman:
"Sakın kardeşlerim! Tevehhüm, tahayyül etmeyiniz ki, ben bu sözlerimle siyasetle iştigal için himmetinizi tahrik ediyorum. Hâşâ! Hakikat-i İslâmiye bütün siyasâtın fevkindedir. Bütün siyasetler ona hizmetkâr olabilir. Hiçbir siyasetin haddi değil ki, İslâmiyeti kendine âlet etsin. (Tarihçe-i Hayat)
Üstadın bu tespitine bila istisna katılıyorum.
Günümüz siyaseti ile peygamberlerin, sahabenin ve sıddıkların siyaseti arasında uçurumlar var.
Bediüzzaman:
"Halbuki siyaset-i hazıra, o kadar çok yalan ve hile ve şeytanet içine girmiş ki, vesvese-i şeyatîn hükmüne geçmiştir. Halbuki minber, vahy-i İlahînin tebliğ makamı olduğundan, o vesvese-i siyasiyenin hakkı yoktur ki, o makam-ı âlîye çıkabilsin."
"Hattâ siyaset propagandası vasıtasıyla yalancılık, doğruluğa tercih ediliyor. İşte en çirkin şey, en güzel şeylerle beraber bir dükkânda, bir fiatla satılsa; elbette pek âlî olan ve hakikat cevherine giden sıdk ve hak pırlantası o dükkâncının marifetine ve sözüne itimad edip, körükörüne alınmaz." (Sözler)
Siyasette tarafgir olmak berbat ve bu tarifgirligi fanatik seviyesine çıkarmak ise en çirkin olanıdır.
Bediüzzaman:
"Menfaat üzere çarkı kurulmuş olan siyaset-i hazıra; müfteristir, canavar.
Aç olan canavara karşı tahabbüb etsen; merhametini değil, iştihasını açar.
Sonra döner, geliyor; tırnağının, hem dişinin kirasını senden ister." (Sözler - 707)
"Tarafgir siyasetten ve şeytanın şerrinden" Allah'a sığınmak gerekir..