Batmanlı birçok Üniversiteli öğrencimiz var. Geçmiş yıllarla kıyaslandığında üniversiteli öğrenci sayımızda çok büyük bir artış var.
Bu eğitimdeki başarımızdan mı yoksa artan üniversite sayısından mı kaynaklanıyor bilmiyorum ama yokluk içinde üniversite okumaya çalışan binlerce Batmanlı öğrenci var.
Konumuz da bu.
Yokluk ve burs
Doğusundan batısına, güneyinden kuzeyine Türkiye genelinde okuyan on binlerce Batmanlı öğrenci maddi imkânsızlıklarla savaşıyor.
Yaz aylarında hatta öğrenim dönemlerinde çalışarak ihtiyaçlarını karşılamaya çalışan, yorgun ve bitkin düşen buna rağmen pes etmeyen nice öğrenci var. Bazıları ise çaresizlikten üniversiteye devam edemiyor, hayalleri yoksulluk ağlarında son buluyor.
Fakirlik ve çaresizliğin etkin olduğu üniversiteli öğrenciler arasında aileleri fakir olan, okutma gücü olmayan on binlerce öğrencinin en büyük umudu burstur.
Öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamasa da nefes almalarını ve manevra alanlarını olumlu yönde etkiliyor.
En gözde burs Başbakanlık bursudur.
Ancak bu burs her öğrenciye çıkmıyor. Diğer devlet kapsamlı burs veya kredileri almak da çok kolay değil.
Hal böyle olunca üniversiteli öğrencilerin birinci amaçları süper bir eğitim değil; barınma, yemek, yol ücretleri gibi giderler oluyor.
Yani fakir öğrenciler daha üniversiteye başlamadan geçim derdiyle karşı karşıya kalıyor.
***
Devletin tüm üniversiteli öğrencilere burs sağlaması mümkün değildir. Devletin böyle bir bütçesi yok. Burada iş kurumlara, iş adamlarına, hayırseverlere, toprak ağalarına düşüyor.
Batmanda burs geleneği olduğunu söylemek doğru değildir. Gerçi Nasıroğlu ailesinin burs verdiği yüzlerce öğrenci var.
Ancak, son iki yılda yeni kazanan öğrencilere yönelik bir burs çalışmaları olmadı. Üniversite okumaya devam eden eski burslu öğrencileri var.
Az sayıda üniversiteliye burs sağlayan ve isimlerinin açıklanmasını istemeyen bazı iş adamları veya hayırseverler de olabilir. Bunlar daha çok akraba, ahbap çocuklarına katkı sunuyorlar.
Kırsaldan gelen, fakirlikle mücadele eden nice öğrenciyi gören yok gibi.
Burs, gurbetteki öğrenci için hayati önem taşıyor.
Yokluğu bilmeyen, gurbette üniversite okumayan yaşanan zorlukları bilemez. Hayal etmek istese bile edemez.
Batmanda burs verecek kurum ve özel sektör ile çok sayıda iş adamımız var. Yani maddi güçleri öğrencileri destekleyecek düzeydedir.
Ama her konuda olduğu gibi bu konuyu da görmezden geliyorlar.
***
Her ilin valiliği belli kota belirlemeli ve şehir dışından gelen fakir öğrencilere sahip çıkmalıdır. Belediyeler de aynı katkıyı sunmalıdır.
Her iki kurumun yıl içinde çok farklı etkinliklere harcadıkları yüksek meblağlarda harcamaları var. Bu etkinliklerden kısılırsa çok sayıda öğrenciye nefes sağlanmış olur.
Batmanı ele alırsak TPAO ve TÜPRAŞ aynı şekilde burs konusunda ellerini taşın altına koyabilir. Sadece Batmanlı değil, Türkiye’nin değişik yerlerinden gelen öğrencilere destek sağlanmış olur.
Özelleşen kamu kuruluşlarına da belli bir kota şartı koyulabilir.
Batman’ın veya Türkiye’nin değişik yerlerindeki iş adamları veya tüccar ya da toprak ağaları da bulundukları yerlerdeki öğrencilere sahip çıkabilir.
Devlet burs konusunda iş adamlarını teşvik etmeli, gerekirse vergi diliminden düşürmelidir.
Söz konusu olan üniversite gençliği ve geleceğimizdir.
***
Türkiye’nin kalkınması, her alanda gelişmesi, bölgede ve dünyada söz sahibi olabilmesi ancak sağlıklı, eğitimli, ilim ve fende ilerlemiş bir toplumla mümkün olabilir.
Okumak isteyen, ülkeye katkı sunmak için gurbet ellerde yokluk çekerek okumaya çalışan zeki, okuma azmi olan ama aynı zamanda fakirlik nedeniyle çaresizlik içinde bulunan öğrencilere sahip çıkalım.
Bu öğrencileri hayatla mücadeleye adım atmaya çalıştıkları bu dönemde maddi ve manevi anlamda desteksiz bırakmayalım.
Hayatla mücadelelerine ezik başlamasınlar.
Kendilerini devletten ve toplumdan soyutlamasınlar.
Onlara destek olalım ki; yarın onlar da başka öğrencilere destek olsunlar. Toplumdaki sevgi, kardeşlik, yardımseverlik duyguları yeniden yeşersin.
***
Üniversitelerin açılmasına pek az süre kaldı.
Binlerce öğrenci şimdiden Üniversiteye nasıl başlayacağını, geçimini nasıl sağlayacağını düşünüyor. Burs çıkmayacağı korkusu ve stresi yaşayan nice öğrenciler var.
Dedik ya, fakirliği, çaresizliği yaşamayan bilmez.
Artvinli Ayşe nine ineğini satarak torununu okutmaya çalışırken, Kırıkkaleli Muhsin amca emekli maaşından biriktirdiği küçük birikimli torununu gurbetteki üniversiteye yollamaya çalışıyor.
Gercüşlü Hasan, inşaatlarda çalışarak diğer çocuklarının boğazından kısarak oğlunu okutmanın derdinde
Türkiye genelinde buna benzer on binlerce örnek var.
Söylemek istediğim şu:
Aç kalarak günlerini geçiren, yol parası olamadığı için kilometrelerce yürümek zorunda kalan, hatta çay parası bulamayan öğrenciler olduğunu unutmayalım.
Belki çoğumuz için 100 TL’nin bir önemi yok ama öyle öğrenciler var ki; 100 TL ile günlerce idare etmeye çalışıyor.
Bir simit, bir çayla günü geçiren öğrenciler var.
Bunları yokluğa ve çaresizliğe mahkûm etmeyelim.
İmkânı olan üniversiteli öğrencilere burs konusunda destek olsun.
Bunun öncülüğünü de Batmanda Valilik, Belediye, TPAO ve TÜPRAŞ gibi kuruluşlar yapsın. Her ilde böyle bir organizasyon yapılırsa, çaresizlik kıskacındaki binlerce öğrenciye ferahlık vermiş olur, yolları da açılmış olur.