KAOS

Bir dünya hayal edin. (Sanırım hayal etmenize de pek gerek yok) Tüm meslek grupları toplumun bilgeliğinden dolayı işini yerine getiremez olmuş! 
Gazeteci haber yaparken yaptığı haber, haberden yoksun kişilerce sorgulanıp en iyi haber tavsiyelerinin gazeteciye bildirildiği...
Ya da bir hastanede, hastanın doktorun yazdığı reçeteyi beğenmeyip kendi belirlediği reçeteyi doktorun yazması için ısrar ettiği bir toplum...
Ya da eğitim-öğretim alanında dirsek çürütmüş öğretmenin, çocuğuna verdiği ödevleri az ya da çok bulup öğretmenin öğretmenliğini sorgulama alanında tahsis yapmış bir veli profili...
Ya da ömrünü yollarda geçiren bir şoföre araba kullanma konusunda tavsiyelerde bulunan heyecanlı yolcu tipleri...
Ya da bir kentin temizlik işçilerinin çalışmadıklarını oturduğu bankta söylerken elindeki kabuklu yemişi yere atanlar...
Uzadıkça uzayan bu örneklerde kim suçlu? 
Herkes kendine göre haklı. 
Çünkü bir toplumda güven duygusu zedelenmeye başlayınca kimse kimseye güvenmez. 
Bu güvensizlik sonucunda herkes kendi işini görmeye çalışır. En az zarar yaşamınızın her alanında ahtapot gibi çoğalmakla mümkün diye düşünürsünüz.
Sonrasında ne olur?
Arıza yapan aracınız için tanıdık bir usta arayışına girişirsiniz. Ustayı bulduktan sonra sıkılmamış bir vida dürtüsü sizi usta çalışırken ustanın başında dikilip onu takip etmeye iter.
Ya da cep telefonunuzu virüsten dolayı telefon tamircisine emanet ettiğinizde içinden bir parçanın eksilme ya da eskime korkusu sizi cep telefonu tamir edilirken oradan uzaklaşmamak için ikna eder.
Ya da oturacağınız ev inşaat halindeyken inşaat aşamalarını takip ederek evin bir gün başınıza göçmesini engellersiniz.
Bu örnekler çok can sıkıcı! 
Çünkü yaşarken telefonunuz varsa telefon uzmanı, evinizde su giderleri yapılıyorsa bu konuda uzman olmalısınız. 
Ne kadar çeşitlilik o kadar uzmanlık!
 Niçin? 
Zarara uğrama korkusunun sonucu!
Ne yapmalıyız?
Her sağlıklı toplumda ilk sırayı güven alır. 
Yani anahtarımız güvenirken güven vermekte!
Herkes kendi işini yaparken topluma güven vermeli. 
Ve kendi işi dışında anlamadığı alanlara müdahale etmemeli.(çoğu zaman anlıyor gibi yaparak durumu daha karmaşık bir hale getiriyoruz)
Denetim mekanizmasının sağlıklı işlediği her bireyin güven içinde tüm topluma güven duyduğu bugünlerin kıymeti bilinmeli!
Ya düşleyip örneklediğimiz bu yaşamı biz de yaşaşaydık neler olurdu?
Varın siz düşünün!