Mevsimlerden en savunmasızı kıştır.
En yara almışı en incinmişi.
Kışın getirdiği afetleri saymazsak şehre vurduğu beyaz çarşafı ruhumuza da vurur kış.
Belki hayatımıza beyaz bir sayfa açmamızı sağlar.
Eskiler kışın hep hayatlarının en güzel mevsimi olduğunu söyler.
Kış kıpkırmızı burunların mevsimidir.
Bembeyaz tenin geniş montların mevsimidir.
Aynı zamanda merhamet mevsimidir kış.
9 yaşındaki Leyla’nın gizli gizli üşümesin diye binaya soktuğu kedi Mırmır’ın mevsimi. Kayıp düşmelerin mevsimidir.
Yorganlarımıza katık hazır ola geçtiğimiz mevsimdir.
Yorganların ince nevresimlere dil çıkardığı mevsimdir.
Yaşımız kaç olursa olsun kalın çoraplı ayaklarımızı üşümeyelim diye kalorifere/sobaya bastırdığımız mevsimdir.
Ailelere il dışında okuyan/çalışan çocuklarını düşündüren mevsimdir kış.
Kış içinde en derin hüzüntüyü de barındırır.
Ayakkabısı olmayan çocuklara ayakkabı aldığımız, odunu olmayan ailelere odun aldığımız mevsimdir kış.
Kış unutturmaz bazı şeyleri insana.
‘Üşüyorum’ diyen çocuklarına saç kurutma makinesi verip intihar etmeye giden anneyi hatırlatır insana.
Tutmayan karın üzüntüsünü barındırır.
Hohladığımız zaman ağzımızdan çıkan buhardır aslında kış.
Sıcak çikolata mevsimidir.
Uzun uzun düşündüren mevsimdir kış.
Kitabınla dünyayı gezeceğin, Kars’a giden Doğu ekspresine binmek için can atacağın mevsimdir.
Kalın ayıcıklı çorapların mevsimi, boğazlı kazakların derin hapşırmaların mevsimidir. Soğuktan donarsak bile ayak basmak için çırpındığımız kirletilmemiş kardır.