ÇANAKKALE’DE YATAN SURİYELİLER!
Savaştan dolayı ülkelerini terk edip mülteci durumuna düşen Suriyelilere halkımızın büyük kısmı kucak açtı.
Bir kısım zevatlarsa onlara ciddi tacizlerde bulundu, hakaretler etti, ithamlarda bulundu…
Kolay değil tabii evinizin bombalanması, insanlarının parçalanması, çocukların açlıktan ölmesi ve bu korkunç tablo karşısında her şeyi geride bırakıp başka diyarlara hicret edilmesi…
Memurken, amirken, işadamı, sanatçı, sporcu veya akademisyenken, bir anda evsiz barksız sıfatsız ve kimsesiz kalmak…
Allah bunları kimseye yaşatmasın. Çok zor bir durum! İnsanın üstüne giyecek bir paltosunun olmaması, çocuğuna mama alamaması, vatanını terk edip geride binlerce kefensiz bırakması…
Üstüne birilerinin size üstten bakıp çöp muamelesi yapması!
Bu, insanlıkta ve insaniyette yeri olmayan bir tavırdır. Avrupalıların bunu yapmaları çok normal. Her ne kadar insan hakları savunucuları olarak dem vursalar da onlar menfaatin bittiği yerde vahşileşirler!
Ama bizim buna hakkımız yok!
Biz onlarla kardeşiz, komşuyuz ayrım yapılamayacak kadar iç içeyiz. Kırklı yıllarda ülkemizde kıtlık yaşanırken, tüm erzakı dedelerimiz onlardan alıyordu.
Bütün dünya dedelerimizin başına üşüşürken cephede onlar vardı!
Çanakkale şehitliğinde dolaşırken, mezar taşlarında, Şam, Halep, Haseke, Kamişlu yazan kişiler, oraya turistik seyahat için gelmemişlerdi.
Onlar bizim için ölmüştü, ama biz bugün bizim vergilerimizle onlar besleniyorlar diye dudak büküyoruz.
Onlara tepeden bakıyor, aşağılıyoruz.
Avrupalı gavurun çektiği muameleyi çekmeye çalışıyoruz!
Unutmayın Suriye de bizim toprağımızdı, orayı onlar değil, biz kaybettik.
Toprak kaybettik ama onları hiçbir zaman kaybetmedik onlarla yüreğimiz hep bir attı.
Bugün onların yüreği parçalanırken, kendi yüreğimizi onlarınkinden ayırmaya çalışmak, yüreksizliktir.
Suriyeliler burada misafir değil ev sahibi gibi karşılanmalılar. Dün Iraklılar mülteciydi, bugün Suriyeliler yarın kim, belli olmaz!
Ne ekerseniz onu biçersiniz sözü boşuna değil!
Ezilene tekme atmak ya da tekme atana seyirci kalmak insanlık değil!
Müslümanlık, hiç değil…
Düşenin, muhtacın, mazlumun korunup kollandığı yarınlar dileğiyle, sağlıklı ve mutlu kalın…
