Med Cezir
Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
***
Cahit Sıtkı Tarancı’nın Memleket İsterim başlıklı şiirini birçoğunuz biliyor olsa da bu aralar daha çok hatırlanası oldu meşhur şiir. Diyarbakırlı ve daha çok 35 yaş şiiriyle tanıdığımız şair.
Sevdiğim dostlardan biri son günlerde olup bitenlere dair herkes gibi karamsarlığa kapılıp da “Ne dersiniz artık gitsek mi buralardan deyince” Nereye dedim? Öyle deyince kendi cevabımı iç sesimden yukarıdaki şiirden aldım.
Gidelim de nereye? Belki de yukarıdaki şiirin tarif ettiği yere. Zor değil vardır öyle yerler hepimiz görmüşüzdür ama nereye gideceksin nasıl gideceksin. Ne kadar gideceksin
Yunanlı ünlü şair Konstantinos Kavafis Bu Şehir adlı şiirinde bakın ne güzel cevap vermiş:
***
Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim', dedin
'bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
-bir ceset gibi- gömülü kalbim.
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede.'
Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın.
Bu şehir arkandan gelecektir.
Sen gene aynı sokaklarda dolaşacaksın,
aynı mahallede kocayacaksın;
aynı evlerde kır düşecek saçlarına.
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda.
Başka bir şey umma-
Ömrünü nasıl tükettiysen burada, bu köşecikte,
öyle tükettin demektir bütün yeryüzünü de.
Gitmeli mi artık? Nereye, nasıl, ne kadar gidebilir ki insan.. Boşa dememiş ya Mataramda Tuzlu Su İsmet Özel:
Uzak nedir?
Kendinin bile ücrasında yaşayan benim için
