Okul zili çaldı
Yeni bir eğitim öğretim yılının bir zili daha çaldı.
Uzun süren bir tatil son buldu.
Pazar banyoları yapıldı, traşlar olundu, çantalar hazırlandı, üniformalar giyildi. Ve artık okul bahçesinde İstiklal Marşı sırasında okul zilini bekleyen heyecan, sevinç belki de kaygı dolu çocuklar var.
Sıralarda yerlerini alan öğrenciler, arkadaşlarıyla ve öğretmenleriyle buluştu.
Tatil maceraları anlatıldı. Ve hasret son buldu.
Ahh hasret dediğime bakmayın, her çocuk tabi ki aşkla, hevesle okula gitmiyor.
Tatile devam etmek isteyen, ödevlerden sıkılan, arkadaşlarıyla anlaşamayan çocuklar da var. Onları da unutmamak lazım.
Bu çocukların, kendilerini okulda güvende, huzurlu ve mutlu hissetmesi için gerekli çalışmalar yapılmalı yoksa çocuğunuzun ruhsal sürecini etkilemekle birlikte derslerine de yansıyacak olumsuz durumlar gözlenebilir.
İlk adım, sorunun ne olduğunu bulmak ve üzerine çalışmalar yapmak olacaktır.
Peki, yeni eğitim- öğretim yılında neler yapalım, nelere dikkat edelim diye soran ebeveynlerim, şimdi söyleyeceklerimi dikkatle okuyunuz.
Öncelikle okul bir yarış değildir.
Çocuklarınızı kendi istediğiniz gibi koşuşturmaktan, sadece okul üzerine yoğunlaştırmaktan vazgeçiniz.
Örneğin çocuğunuz okuldan geldi, ilk önceliğiniz çocuğunuzun ruh durumunu anlayıp duygu durumunu yansıtma yapmak olacaktır.
Karşınızda yorgun gözlerle size bakan çocuğunuza “Bugün çok yorulmuş görünüyorsun” demeniz iyi gelecektir.
Çocuğunuzun ruhunu doyurduk mu?
Şimdi sıra karnını doyurmakta…
Ve şimdi gerekli ödevlerini, okulda neler öğrendiğini merak ettiğinizi söyleyerek bir yola girebilirsiniz.
Emin olun eve gelen çocuğa “Eğer ödevlerini hemen bitirmezsen bugün oyun oynayamazsın” demekten çok daha iyi olacaktır.
Bir başka değinmek istediğim konu, lütfen ama lütfen çocuklarınızı komşu çocuğuyla, sınıf arkadaşıyla, kardeşleriyle dahil karşılaştırmaktan vazgeçiniz.
Her çocuk özeldir.
Artık bir yaş daha büyüyerek yeni bilgiler öğrenecekleri bu mecrada en çok sizlere ihtiyaçlarını olduğunu unutmayınız.
Yazımı bir örnekle sonlandırmak istiyorum.
Çocuğunuz iki tekerlekli bisiklet sürmeyi öğreniyor.
Koltuğa oturmuş, ayakları pedalda, elleri bisikletin kollarında ama bir yandan onu bisikletiyle tutan ebeveyn olarak yavaş yavaş düşe kalka bir şeyleri öğrenmesine destek oluyorsunuz ve bir bakıyorsunuz ki artık tutmanıza gerek yok.
Tek başına bisiklete binebiliyor.
Çocuklar birey olma yolundayken her zaman aile desteğie ihtiyaç duyacaklardır, bunu unutmayınız.
Yeni eğitim-öğretim yılında çocuklarınıza bol eğlenceli, bilgi dolu, başarılı, mutlu yıllar dilerim.
