ONLARIN BİZE İHTİYACI VAR

Cuma Günü
Hava çok sıcak yine.
Bitirmişim gazetemi.
Kontrol ediyorum, fotoğraf makinesinin şarjı ful.
Özel Batman Hastanesi Müdiresi
Nesrin Dal alıyor beni.
Diğer araç da dolu.
Doğru Belediye Veterinerlik Müdürlüğü’ne…
İlk defa geliyorum ben de.
Mesa (Zeki) Otel Kavşağı’nda,
Üzerinde belediye makine ikmal yazan binanın içinde.
Veterinerlik ve İkmal, 
“Ne alaka?” diyorum,
Reçel ve peynir gibi tatsız bir benzetme yapıyorum.
Burada hayvan barınaklarını geziyorum.
Sevilmek için şov yapmaya başlıyor her biri.
Kokluyorlar, kolumuza, ayağımıza sarılıyorlar.
Cins köpekler de var.
Kurk köpekleri, golden, süs köpekleri falan.
Muhteşemler.
Hasta olanlar da var.
Yaşlı olan,
Bir bacağı olmayan, kuyruğu kopan…
Çok zavallılar.
Kaldıkları yer pek uygun gibi görünmüyor,
Üzülerek öğreniyorum ki buraya yiyecek desteği de verilmiyor.
Gönüllüler, ne getirdiyse o.
“Burası yine iyi” diyor yanımdakiler.
Anlaşılan, daha ciddi bir problem var.
…
Biniyoruz araçlara.
Belediyenin, 
Hasankeyf Yolu’nun sağında,
Kente 15 km uzaklıkta,
Issız ve toprak yoldan ulaşılan bir bölgede
Temelini attığı,
Yeni barınağa varıyoruz.
Yanında, şu yaşıma kadar (18) 
Gördüğüm en büyük araçlardan biri.
Taş kırma makinesi olduğunu öğreniyorum.
Önünde irili, ufaklı odacıklar,
Sokak hayvanları için yapılmış.
Çok küçük bir alan.
Kesinlikle yetersiz.
Şehre çok uzak.
Hayvanları, kaderine terk eder gibi…
Gönüllülerin de zor ulaşacağı bir bölge.
Hele ki kışın…
Çalışmalar zaten çok ağır belli.
Nitekim işçi falan da yoktu gittiğimiz gün.
Ben bunları düşünürken,
Kaygılarımı arttıran ikinci bir ses;
“Burası yine iyi…”
Anladım, daha kötü bir yere gideceğiz şimdi.
…
Tekrar araçlara.
Batman Çöplüğüne.
Daha 5 km kala
Duman ve kötü kokudan
Yanına yaklaşmaya korktuğum bir noktaya doğru
Gidiyoruz hızla.
Ve çöplükteyiz.
Aracın etrafı köpeklerle doluyor.
Birçoğu mini minnacık,
Bazısı hasta,
Bazısı sakat,
Bazısı yaşlı.
Bazısı belli ki öldü, ölecek…
İnsanlar, köpeklerini buraya terk ediyorlarmış.
Çünkü köpekler sadık,
Evlerini unutmazlar kolay kolay.
Oysa burası, Raman Dağı Eteğinde,
Unutulmuş bir bölge.
Hayvanlar burada,
Ölüme terk ediliyor acımasızca.
Batman’ın bütün çöpleri burada.
Batman’ın, korumaya muhtaç hayvanları da…
Gönlü güzel insan
Veysi Mercimekçi ve Ekibi,
Araçlarından yiyecek, su ve süt kolilerini çıkarıyor,
Etrafa konuşlandırıyorlar, özenle.
Hayvanlar, önce sevgi gösterisi yapıyor,
Sonra besleniyorlar.
Belli ki çok açlar.
…

Gönüllüler, (instagram: @batmanhayvanseverler_)
Her hafta dükkân dükkân gezip, 
Bu hayvanlar için yiyecek topluyorlar.
Marangoz ve mobilyacılardan barınak istiyorlar.
Yapımı yarıda kalan barınağın da iyileştirilmesini istiyorlar.
Zor istekler,
İmkânsız şeyler,
Değil bunlar.
Haydi,
Yapılacak çok şey var Batman.