Ramazan sohbeti:(16)

HÜMEZE SURESİ.(1)

 Nüzul sıralamasına göre 32,Mushafa göre 104. sırada olan Hümeze suresi Mekke’de nazil olmuştur.9 Ayetten oluşmaktadır.

Hamd yalnız ve yalnız âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur. Salât ve selâm Allah’ın Resul’üne, O’nun pâk aile halkına ve ashabına olsun. Rabbimiz bizden kabul buyur. Çünkü sen her şeyi işitensin, her şeyi bilensin.

“Rahman ve Rahîm olan Allah’ın adıyla”

     Beni yoktan var edip üstün yeteneklerle donatan ve kulluk göreviyle yeryüzüne gönderen sonsuz şefkat ve merhamet sahibi yüce Rabb’imin adıyla, O’nun verdiği güç ve yetkiye dayanarak ve yalnızca O’nun adına okuyor, söylüyorum:

1. İftira, dedikodu ve gıybet yaparak insanları çekiştiren; kaş-göz işaretleriyle onları aşağılayıp alaya alan her küstahın vay hâline!

2. Hiç durmadan servet yığan, yığdıklarını sayıp duran her zalimin! Öyle büyük bir aldanış içindedir ki o;

3. Malı mülkü, kendisini sonsuza dek yaşatacak sanır.

4. Hayır, asla! Çünkü o, cehennemde Hutame’ye atılacaktır!

5. Bilir misin, nedir bu Hutame?

6. Allah tarafından tutuşturulmuş bir ateştir!

7. Tâ gönüllere işleyen korkunç bir ateş!

8. İşte bu ateş, onların üzerine kilitlenecek,

9. Ve sonsuza dek azap içinde kalacaklar; yüksek sütunlar arasında, çelik prangalarla bağlanmış bir hâlde!

   Sürede malına, servetine ve konumuna güvenerek müminlerle alay eden, insanlara tepeden bakan, insanları ayıplayan, insanların iffet ve namuslarına dil uzatan, istihza ve alaylarla mü’minleri çekiştirip küçük düşüren bir insan tiplemesinden söz edilmektedir. Her şeyi malla, mülkle, makamla, mevki ile değerlendiren müstekbir bir insan tipi. Tüm gücüyle mal mülk toplamaya, servet yığmaya yönelen, topladıklarıyla övünüp böbürlenen ve dünyada ebedî kalacakmış gibi plan program yapmaya çalışan bu yüzden de ahiretle ilgilenecek zamanı kalmayan kişinin kötülüğü anlatılır.

Malının kendisini ebedî kılacağını zanneden, malıyla ebedîleş-meyi hesap eden ve malı sayesinde ahiretteki hesabının hafifletileceğini uman kişinin cehenneme gideceği anlatılır.

Başkalarını hakir ve zelil etmeyi âdet haline getiren o kişi bazılarını parmakla gösterir, bazılarını da söz ile işaret eder. Bazılarına nasipleri dolayısıyla ta'n eder. Bazı şahısları da kötülüğe bağlar. Bazılarını yüzüne karşı aşağılar, bazılarını da gıybet eder. Laf taşıyarak dostlar arasında kavga ve huzursuzluk çıkarır, kardeşlerin arasını bozar. Başkalarını kötü isimle çağırır, onlarla alay eder ve eksikliklerini ortaya çıkarır.

Bu vesileyle o adi tip (ve onun gibileri) mallarını saymakta ve saydıkça zevk almaktadırlar. İçinden kötü bir duygu onu insan şeref ve haysiyetini çiğnemeye, diliyle insanları çekiştirip alay etmeye itmektedir. Bu tasvir şahsiyetten yoksun ve imandan mahrum olan beşer ruhunun iğrenç, çirkin ve adi bir tasviridir. İslâm, ahlâkî yüceliğe değer verdiği için bu derece düşük ve adi ruhları nefretle karşılar. Bunun için alay ve istihzayı yasaklar. Çeşitli yerlerde onu bunu kınamayı reddeder. Burada bu derece çirkin ve iğrenç olarak zikredilip bunun yanı sıra tehditlerin yer alması demek oluyor ki, o devirde bir takım müşrikler Resulullah sav aleyhine ve mü'minlere karşı böyle davranmaktaydılar. Bu gerçek dün onlara karşı uygulanmış, günümüzde de yine müşrikleri arattırmayacak derecede müslümanlara karşı uygulanırlığı devam etmektedir. Ayetlerin anlatımı yarın inş.

                                                                                                   DEVAMI YARIN,,,