UMUDUN İNŞASI VE GELİŞİMİ
İnsan Allah’ın umududur.
Bunun delili, Ahseni Takvim üzere olmasıdır. İnsan üzerinde Allah’ın çok emeği vardır.
İnsan varlıklar içerisinde kendisine en çok yatırım yapılandır.
Yüce Rabbimiz: Hem insanın çoğunun akıl etmez, şükür etmez, iman etmez diyerek, insan için olumsuz gerçeğe vurgu yapmış.
Hem de adem oğlunu mükerrem kıldık diyerek, peygamber göndererek onurlandırmıştır.
İnsandan beklentisi olduğunu göstermiştir.
Umulur ki; şükredersiniz, akıl edersiniz, iman edersiniz diyerek temennisini belitmiş.
İnsan Allah’ın umudu olduğu hakikatini unutmamalıdır.
Kendini vazgeçilmez sanmamalıdır.
İnsan Allah(c.c) için vazgeçilmez değildir.
Eğer insan Allah’ın umudu olmaktan çıkarsa, Allah(c.c) insanın yerine yeni bir tür getirir. (Fatır suresi;16) İnsanın Allah’ın umudu olduğu göstergesinden biride Vahiy ile insana tenezzül etmesidir. Umutsuzluk; zulümdür, kendini bilmezlik halidir.
Umutsuzluk zulmünü aydınlatan Kur’anın Nurudur.
Kur’an: Önce iyiyi aktif iyi haline getirdi.
Sonra iyiliği organize etti. İyilere verimli bir iş bölümü ve işbirliği yapacak, bir akıl ve kabiliyet kazandırdı.
Bütün bu süreçte yakıt olarak umudu kullandı. Vahyin parça parça inişi dahi umudu besliyordu. İnsanlar ağır acılar altıda dahi, yarın Allah’ın kendilerine ne bildireceğini umutla bekliyorlardı. Bu umut onları dirençli kılıyordu.
Hepsinden öte önlerinde umudun dili Hz. Peygamber duruyordu. Hz. Pergamber rol model örnekti. O umudun kaynağı olmada örnekti.
İnsan, insanın Duha ve İnşirah sureleri olur. Nasıl mı?
Başkalarına umut aşılayarak.
Bu sureler motivasyon sureleridir.
Duha suresi, kuşluk vaktine dikkati çekerek, gecenin karanlığından kurtulmak isteyenlere, güneş doğdu müjdesini veriyor.
Hemen arkasından “Rabbin seni ne terketti, nede darıldı (duha suresi;3) ayeti geliyor.
Hem de en büyük dozda İnşirah suresi, tam anlamıyla umut suresi” Elbette her zorlukla beraber tarifsiz kolaylık vardır. Şu halde (Zorluktan) kurtulduğunda (kolaylıkla) Nasibini Gözet. Yalnız Rabbine Dön. Artık Hep Ona Meylet.(İnşirah;1-8).
İnsan insanın ayetidir. Gazap ayeti olmakta, Rahmet ayeti olmakta insanın iradesindedir. Rahmet ayeti olanlar, etraflarına umut aşılar. Bir birimize Duha ve İnşirah sureleri gibi nazil olabiliriz. Yatanlar umutsuz, Yapanlar umutludur. Umut üretmektir. Umutsuzluk üretim yokluğunu tetikler. İnsanın iç enerjisini yeyip tüketen manevi bir virüstür. Umutla yola çıkalım. Umudda Kalalım. İnşallah. Selam ve Dua ile…
