Türkiye Petrolleri ülkenin gözbebeği olabilir ama Batman için gözden çok daha öte, varlık sebebi, yaşama kaynağı, kutsalı…
Batmanlılar ona çok farklı duygularla bağlıdırlar.
Ona ziyaret gibi bakarlar, maddi manevi dertlerine derman olan, ihanet edeni çarpan bir ziyaret.
Koruyan, kollayan, besleyen, güzelleştiren…
Hep güzellik gördük o logonun olduğu yerde.
Gittiği her yere yol yaptı, ağaç ekti, su götürdü, köprü kurdu, cami yaptı, okulları tamir etti, insanları mutlu etti.
Batman’da okuyan neslin büyük çoğunluğunun babası buradan ekmek yemiştir.
Bir çok müteahhit, esnaf ve sanatkar bu sayede rızkını temin etmiş, kendini geliştirmiştir.
Son günlerde bu güzide kuruluş çok farklı bir konuyla anılıyor.
Çalışan 62 işçi , kovulma ile karşı karşıyaymış.
Bu çok acı bir durum.
Bu kuruluş bugüne kadar hiç kimseyi yarı yolda bırakmadı.
Emekliye ayırdığı kişiye bile çalışan üst düzey bir memurun maaşı kadar maaş bağladı.
İyi de ne oldu şimdi?
Taşeron işçilik meselesi(TPAO ile alakalı değil). 3 yılda bir ihale olur, gelen müteahhit, eşini dostunu akrabasını toplar, işe koyar. Eeee içerdekilere ne olur?
Kapı dışarı!
Olur mu öyle şey, tabi ki olmaz!
Ama oldurmaya çalışıyorlar hem de eşi dostu akrabayı değil parayı vereni.
Ciddi bir rant dönüyor. İşsizlik oranının bu kadar yüksek olduğu şehirde, sigortalı, düzenli maaşlı(asgari ücret) bir iş için 15-20 bin lira veren çok kişi var.
Bu da müteahhitlerin iştahını kabartıyor. Eskilerle devam etmek yerine yenileri alayım hem kar edeyim, hem kar edeyim…
Tüm müteahhitlere söylemiyorum ama maalesef birçok ihalede ve kurum kuruluşta işler böyle dönüyor. İnsanlara para ver gir diyorlar.
Süre dolunca da yeniden para ver, yoksa çık diyorlar. Birebir şahit olduklarımız var. İhale yenilenince para veriyorlar.
Konuş diyoruz, abi işimiz gider diyor. Yaklaşık bir yıllık maaşını verip, 3 yıllık çalışmayı garantiliyor kendince.
Ödemeyen yada ödeyemeyenlerde kapı önünde kalıyor.
Maalesef sistem bozuk.
Bürokratlar iyi niyetle müdahale etmeye çalışsalar da bir yere kadar.
Çünkü yasa müteahhitten yana, para ise yasanın etrafından dönüyor.
Bunun için toplumsal ve siyasi baskı gerekir. İşçiye, garibana tüm Batman Kamuoyunun sahip çıkması gerekir. Her ihalede 62 ailenin kapı önüne koyulma korkusu yaşamaması gerekir.
İnsanların işini sağlam yapması için kafasının rahat olması gerekir.
Her iki üç yılda bir kapı önüne koyulma korkusu yaşayan kişi işine odaklanamaz, verimli olamaz, şirket kültürünü oluşturamaz.
Görevi ne olursa olsun, bir işçi kolay yetişmiyor.
Onu kaybetmek her zaman kuruma kaybettirir.
Yeni birini alıp yetiştirmek, işe entegre etmek, şirket kültürünü aşılamak iş ve işleyişe alıştırmak personelle kaynaştırmak bazen 2-3 yılı alıyor.
Tam verim alacağın zaman kapı önü!
Birde işin sosyal boyutu var.
Bu insanlar 3 yıl boyunca bir düzen kurmuşlar, taksitini, kirasını, çocuklarının eğitimini, suyunu, kirasını buna göre düzenlemişler. Bir anda kapı dışarı ve iş ara…
Kaç kişi, 62 kişi, bu hiç hoş değil.
Bunlar kapı önünde kalırsa bu Batman için hiç hoş bir durum değil.
Bu emekçiler işinde kalmalı, ortada dönen para dedikoduları da kalkmalıdır.
Müteahhit, yok para işi falan, bunların hepsi iftira diyorsa, eyvallah, yapsın açıklamasını, hemen yayınlayalım.
Ama işini dört dörtlük yapan çoluk çocuğunun rızkını asgari sınırlardan yürüten kişilerin ekmeğine göz dikerse, dünya ahiret elimiz iki yakasında olur.
İnsanların ekmeğiyle oynamanın bu kadar kolay olmadığı yarınlar dileğiyle, sağlıklı ve mutlu kalın…