Biz çocuklar bütün kötülüklerden uzak kendi saf dünyamızda yaşarız.
Kalbimizde yer alan saf duygularla iç dünyamız var olmaktadır.
Safız o kadar çok safız ki bembeyaz karların arasında, dağların zirvesinde açan, doğaya ilkbaharı hatırlatan o minik kardelen gibi saf, temiz ve günahsızız...
Birileri karışmazsa çocuklar yalansız dolansız dünyalarında çok çok mutlular.
Belki tek dertleri patlayan bir top ya da elbisesi yırtılan bir bez bebek.
Bizler kendi dünyamızda bu kadar kötülüklerden yalan dolandan uzakken siz aileler bu konuda onlara iyi bir eğitim verebiliyor musunuz?
Dürüstlüğün önemini onların gerçekten anlayabileceği bir dille anlatabiliyor musunuz? Yalanın kötülüklerinden, onlara vereceği zarardan en önemlisi insanlıklarından kaybedecekleri manevi değerlerden bahsediyor musunuz?
Ya da yalanın kötü bir şey olduğunu yalancı çoban hikâyesiyle mi anlatıyorsunuz?
Unutmayın çocuklarınıza söylediğiniz her söz, her nasihat bir duvara bantla çerçeve içindeki yazıyı asmaya benzer.
Ama çocuğa örnek olabilecek davranışlarınız, hareketleriniz ise bembeyaz bir duvara siyah yağlı boya ve fırçayla duvara yazı yazmaya benzer.
Sizce hangisi duvar üzerinde daha fazla iz bırakır.
İşte bunun için çocuklar, duyduklarından değil gördüklerinden daha çok etkilenirler.
Her çocuk ailesinin aynasıdır.
Çocuklar sizden gördüklerini alır deneyimler ve benliklerine kabul ederler.
Çocuklara dürüstlüğü, doğruluğu öğretecek olan siz ailelersiniz.
Çocuğunuza yalanı kötülüğünden bahsedip sonra onun yanında siz yala söylerseniz, o sizin söylediğiniz sözün bir önemi kalmaz.
Çocuğunuza kötü bir örnek oldunuz hem de onun gözünde güvenilirliğinizi kaybedersiniz.
Küçük çocuktur unutur demeyin.
Ocuklar asla unutmazlar.
O da sizi örnek alarak belki arkadaşlarına hava atmak için yapmadığı bir şey yaptım, gitmediği bir yere gittim, onun aynısından benim de var gibi küçük yalanlar söyleyecek.
Küçük ya da pembe yalan deyip geçmeyin.
O küçük yalan başka bir yalanı doğuracak, sonra başka bir tane daha, sonra başka biri...
Bu böyle sürekli çoğalacak.
Yalan söylemek ona zor gelmeyecek çünkü alışmış olacak.
Bu böyle ta ki dürüstlükten hiçbir iz kalmayana kadar devam edecek.
Bakın küçük pembe bi yalan nelere yol açtı.
Her çocuk saftır onun saflığını davranış sözlerinizle bozmayın.
Çocuklar sizin geleceğiniz.
Geleceğinizi yalanla mı inşa edeceksiniz?
Yalan hiç bir insanoğlunun ağzına yakışmaz hele ki bu tertemiz masum bir çocuksa asla.
Her bir yalan insanın masumiyetinden, maneviyatından bir parça alıp götürür.
Kötü davranışların, alışkanlıkların başı yalandır.
Onun için çocuklarınıza iyi örnek olun.
Çocuklarınızı siz aydınlatacaksınız.
Bu dünyaya yalancı bir evlat bırakmaktansa, dürüst bir evlat bırakmayı amaçlayın.
O zaman bu dünya daha da güzelleşecektir.
Yalan sonu bilinmeyen bir uçurumdur.
Çocuğunuzun bu uçurumdan düşmesini mi yoksa uçurumun kenarından geri dönmesini mi istersiniz?