Covid salgınından dolayı bu sene de yüz yüze eğitimin başlayıp başlamayacağı ilk günlerde belli değildi.
Bu nedenle salgın yüzünden üniversite sınavlarında Batman’ın aldığı derece neydi bilemiyoruz, kim nereyi kazandı, Batman’da kim birinci oldu, tam olarak öğrenemedik.
Her sene olduğu gibi özel okulların ve dershanelerin ‘biz birinci olduk’ reklâmlarından başka ortada somut bir gösterge yok.
Üniversite sınavlarındaki derecemiz ve üniversiteyi kimlerin kazandığı sadece reklamdan ibaretti.
O da olmasaydı şayet, üniversitelerden ve öğrencilerimizden haberimiz bile olmayacaktı.
Çünkü Batmanlı Üniversite Öğrencileri kimsenin umurunda değil.
Ne bir kurum ne kuruluş ne STK’lar ne de iş insanları, öğrencilere tam anlamı ile destek olmadı.
Ne derece yapan öğrenciler ödüllendirildi, ne de uzun ve zorlu maratona başlayacak öğrencilere maddi destek sağlandı.
Yüz yüze eğitimin başlaması ile önümüzdeki dönem üniversitede okuyacak binlerce Batmanlı Öğrenci, okullarına gitmek üzere büyük zorluklarla yollara düştü.
Gittikleri uzak yerlerde de hiç bir Batmanlı dernek ve bürokrattan destek görmediler.
Öğrenciler gittikleri yerlerde yurda yerleşti mi, kalacak yerleri var mı, kimsenin umurunda olmadı.
Batman’ın büyük şehirdeki federasyonları, dernekleri, vali ve üst düzey bürokratları, iş insanları, zor durumdaki öğrencileri görmezden geldi?
Hiç birinin en ufak bir katkı ve desteğini duymadık.
Tabi bir iki istisna hariç.
Bürokraside bir tek Giresun Vali Yardımcısı Hemşerimiz Hasan Tanrıseven’in öğrencilere yardım elini uzattığını duyduk.
İş dünyasında da her sene olduğu gibi bu sene de Necat Nasıroğlu Vakfı, yaklaşık 2000 öğrenciye burs vermek için müracaatları aldı.
Spora, eğlenceye, konuk ağırlama ve temsile milyonlarca para harcayanlar ne yazık ki ortalıkta görünmedi.
Büyükşehirlerdeki hemşeri derneklerini de gözümüz aradı bu süreçte, onlardan da ses seda çıkmadı.
Belki Mardin, Diyarbakır, Siirt vakıf ve dernekleri kadar güçlü değiller, ekonomik olarak bütçeleri olmayabilir.
Ancak en azından yurtlara yerleşemeyen, ev bulamayan öğrencilere kısa süreliğine ev sahipliği yapabilirlerdi.
Yol gösterebilirlerdi.
Ama hiçbir özverilerini duymadık bu süreçte.
Burs ve öğrenciler noktasında duyarlılığım var.
İmkânlar ölçüsünde aracı oluyorum, elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum.
Bu yüzden yüzlerce öğrenciden destek talebi geldi.
Üniversite okuyacağı şehre gidebilecek parası olmayan öğrencilere şahit oldum.
Yol parasını karşılamak bile kurumların aklına gelmedi.
Yani anlayacağınız Batmanlı Üniversiteli Öğrenciler kimsenin umurunda değil.
Kaç gencimiz üniversite okuyor, ne şartlarda okuyorlar kimse bilmiyor.
Başta sorduğum soruya ben cevap vereyim en iyisi;
Batmanlı Öğrenciler kimsenin umurunda değil.