Merhamet ve bereket ayı Ramazan’ı geride bıraktık. Aşırı sıcaklara rağmen oruçlar tutuldu, dini vecibeler yerine getirildi.
İbadetle geçirilen Ramazan Ay’ından sonra dinimizde önemli yer tutan Ramazan Bayramı’na nihayet eriştik.
Bayramlar, karşılıklı ziyaretlerin yapıldığı, küçüklere sevgi, büyüklere ise saygı gösterildiği ve genelde eskilerin yâd edildiği nadide günlerdendir.
Titizlikle seçilmiş kıyafetlerin giyildiği, hoş kokuların sürüldüğü, günler öncesinden bayrama hazırlanan evlerden lezzetli yemek kokularının geldiği, bayram şekerlerinin rengârenk görüntüsü ile evin bir köşesini süslediği zamanlardır.
Bu günlerde insanlar, eş, dost ve akrabalarına karşı daha sevgi dolu, daha hassas ve duygusal davranmaktadır.
Bu yüzden önemserim bayramları.
Ancak herkes gibi ben de biraz buruk yaşıyorum bu bayramı.
Yanı başımızda süren savaş,
Ülkede seçim sonrası yaşanan belirsizlik,
Artan yoksulluk,
TPİC işçilerine yapılan haksızlık,
Hasankeyf’in hazin bir sona doğru adım adım yaklaşması, bayramın heyecanını ne yazık ki kırıyor.
Bayramı bayram gibi yaşayabilmek için önce bu olumsuz durumların ortadan kalkması gerekiyor.
Dünyanın farklı yerlerinde süren savaşların son bulması, akan kanın dinmesi gerekiyor.
Ülkeyi daha iyi yerlere götürecek bir hükümetin kurulması, demokratikleşme ve özgürlük yolundaki engellerin artık yıkılması gerekiyor.
Yoksulluğun son bulması, insanların geçim derdinden kurtarılması gerekiyor.
Batman’da işsiz bırakılan petrol emekçilerinin hakkının verilmesi ve işlerine geri dönmesi gerekiyor.
Kısacası bayramı bayram gibi yaşamak için ortak dualarda birleşmek gerekiyor.
Benim duam ve temennim, bayramın iyilik ve güzelliklere vesile olmasından yanadır. Bu mübarek günde ortak dualarda birleşmek dileğiyle...