Verimli tarım arazilerinin olduğu,
Güneşin ülkesi denilebilecek topraklarda bir halk yaşardı.
Dirençli, inançlı…
Gencecik kadınları, erkekleri vardı,
O şehir, tüm farklılıklara inat,
hep bir ağızdan
aynı türküyü söyleyip durdu günlerce.
Hep birlikte aynı türküyü söyleyince,
Daha gür çıktı sesi.
Daha kararlı,
Daha istekli
Ve elbette daha güçlü.
Sesini dağa, taşa, bayıra, denizlere kadar duyurabildi.
Başardı.
Batman Petrolspor’un şampiyonluğu, sadece lig atlama meselesi değildi.
3.Lig’den 2. Lig’e geçişinden çok daha fazlasıydı.
Petrolspor’un şampiyonluğu, hep bir ağızdan aynı türküyü söyleyebilme meselesiydi.
Aynı tribünlerde oturabilmek,
Aynı tezahüratlarda ortaklaşabilmek,
Aynı hayalde birleşebilmek.
Genç, yaşlı,
kadın, erkek, engelli,
A ya da B görüşü,
sivil toplum kuruluşları,
Basını,
bürokratları, idarecileri,
öğrencisi, işçisi, emeklisi…
Bütün Batman, şampiyonluk hayalinde birleşmeyi başardı.
Bu başarı, hem Petrolspor’a hem Batman’a şampiyonluk getirdi.
Tek ses,
Tek yumruk olunca neler başarılabildiğini de gösterdi.
Herkes anladı, başkasını kendi tarafına çekmeye çalışmak değildi mesele.
Mesele, ortada buluşabilmekti.
Batman’ın şampiyonluk hayali de işte böyle ete ve kemiğe büründü, gerçeğe döndü şüphesiz.
Emeği olan herkese teşekkürler.
Ortak hayallerde birleşmeyi başarabilenlere teşekkürler.
Farklılıklarını bir köşeye bırakıp bu kent için elini taşın altına koyan herkese teşekkürler.