Sadece tek canlı sen değilsin insanoğlu.
Senin nasıl yiyeceğe, bir tas suya ihtiyacın varsa o zavallı hayvanlarında ihtiyacı var.
Unutma hayvanlarda senin gibi Rabbin ona verdiği emanet olan canı taşıyorlar.
Onların bir canı var.
Sen ne kadar bunu bilsen de bilmesen de...
Gerçekten zor şartlar altında yaşıyorlar o masumlar.
Sokakta yanınızda geçerken hanginiz onların halinden anladınız?
Aç mı, susuz mu?
Kiminizin aklına geldi.
Kim bilir kaç gün aç, susuz şu soğuk kış günü şu adaletsiz dünyanın sokaklarında dolandılar.
İnsanoğlu, sadece kendini her şeyin sahibi zannediyor.
Bilmiyorum bu hakkı kimden, neyden alıyorlar.
Akıl sahibi diye ne kadar kendini üstün görüyor, kibirleniyor değil mi?
Belki onun için o masumları küçümsüyor, bir can olarak saymıyoruz.
Aslında insanlığımızdan çıkıp, yerin dibine giriyoruz farkında bile değiliz.
Aslında bir tutam sevgi, bir kap yemek yeter o masumlara.
Ama insanoğlunun onlara tek verebildiği şey acı...
Hanginiz, yemek artıklarını biriktirip sokaktaki dostlarıyla paylaştı?
Siz için kuru bir ekmek onlar için bir ziyafet...
Hayvanlarında bizlerin olduğu gibi hakları var.
En azından yaşama, barınma, beslenme hakkını verelim.
Biz akıl sahibiyiz ama onlar değil.
Bizim haklarımız kanunlarla, yasalarla korunuyor ama ya onların?
Ağzımız dilimiz var bir eziyete karşı ses çıkarabiliyoruz ya onlar?
Biraz merhamet be insanoğlu.
Vicdanın senin ışığın olsun.
Vicdanınla onların haklarını koru.
Paylaş bir parça ekmeğini, bir tas suyunu bir de biraz sevgini...
Daha vicdanlı, daha duyarlı, daha cana can olduğu için değer verdiğimiz günlerde buluşmak dileğiyle...