,Her insanın yaşama sevinçleri farklı olur. Benim de yaşama sevincim başta ailem, dostlarım, insanlara bakışım, çevre, doğa, insan, fotoğraf sanatı ve çocuk... Mesela içimdeki çocuğun hiç büyümesini istemem. Bu yüzden fotoğraf arşivimde bu saydıklarım ağırlıklıdır. Bu fotoğrafı, birkaç yıl üst üste gittiğim Botan Vadisinde çektim. Bu Koçer Kızın bakışları çok ürkekti. Ona ulaşmanın yolu, onun fotoğrafını çeki, ona kendini göstermekti. Ama o kendi fotoğrafına değil, bana ürkerek baktı. Bu anıyı, o an yanımda olan başka bir fotoğrafçı arkadaşım, kendi objektifi ile ölümsüzleştirdi.