Hastalandık, tedavi ve sonrası iyileştik.
Akıllanıp tedbirlere uyduk mi?
Ne gezer.
Bir daha hastalandık.
Bir daha tedavi olduk.
İyileştik yine boş verdik.
Galiba Corona’yı sevdik.
Corona’dan insanlar öldü üzüldük.
Tanıdıklarımız, dostlarımızdan ve yakınlarımızdan da ölen oldu.
Figan ettik, ayrılık acısını iliklerimize kadar his ettik Yas tuttuk.
Tedbir aldık mı?
Pek sanmıyorum.
Boş verdik.
Bana bir şey olmaz dedik.
Bahaneler bulduk.
Kendimizi kandırdık.
Galiba Corona’yı sevdik.
Kim ne dese desin tedbir almazsak, kurallara uymazsak Coronay’ı sevenlerden olacağız.
Taziye yerleri ve bu yerlerdeki, mesafe ve hijyene uyulmaması ise ayrı bir dert.
Vefat edenlere dua etmek, yakınlarına başsağlığı dilemek ve cenazesinin definine icabet etmek görevimizdir.
Ya taziye yerlerine gitmek, orada uzun zaman oturmak, yemek yemek, çay içmek ve birden fazla gitmek sevap olmadığı gibi caiz olmadığıdır.
Hele günümüzde Covid-19 yayıldığı bir dönemde harama yakındır da diyebiliriz.
Taziyeyi kısa kesip, hijyen, maske ve mesafe kuralına uyuyor muyuz?
Hayır.
Çünkü Corona’yi çok seviyoruz.
Birisi anlattı; babası ölmuş birisine yas yeri için danışıldığında "tutmak istemiyorum" ısrarına rağmen akrabaları yas yerini tutmuşlardı.
Neticede Corona yayılmış ve "tutmak istemiyorum" diyen kişi de Corona’ya yakalanmış ve vefat etmiştir.
Bunca hastalıklar, acılar ve ölümler bize ders olacağına, boş verip hayata kaldığımız yerden devam ediyoruz.
Otobüs ve dolmuşlardaki doluluk oranı ve seyahati; semt pazarlarındaki durum, maske takmama, mesafeye uymama, hijyene dikkat etmeme...
Yayılması için elimizden gelenin fazlasını yapmaya da gayret ediyoruz.
Kim ne dese desin
Biz Corona’yi sevdik.
O bizi bırakmak istese dahi biz onu bırakmamaktan ısrarlıyız.
Kendimize iyilik edelim.
Corona ya olan sevdamızı bir kenara bırakalım.
Yiğitçe onunla mücadele edip kurallara uyalım uymayanları uyaralım.