Merhaba değerli okurlar.
Uzun zamandır yazmıyordum.
Beni yazı yazmaya iten şey ise ciddi bir öfke patlaması oldu.
Kardeş takım dediğimiz Amedspor’un İnegölspor karşısında oynadığı futbola kızdım.
Ortada futbol göremedim.
90 dakika boyunca Amedspor’lu oyuncular atak geliştirmedi, topa dahi vurmaktan acizdi.
Maçı izleyen taraflı tarafsız herkes, maçın İnegölspor’a hediye edildiğini görmüştür.
Biz kardeş takım Amedspor için bir çok puandan feragat ettik.
Biz kardeş takım Amedspor için bir çok takımla karşı karşıya geldik ve adeta düşman olduk.
Biz kardeş takım Amedspor için 9 puandan vazgeçtik.
Amedspor’a Bursa deplasmanında gerçekleştirilen ırkçı saldırılara en büyük tepkiyi Batman ve Petrolspor gösterdi.
Petrolspor, bu saldırıya tepki amacıyla sahaya pankartla çıktı.
Petrolspor’un bir problemi olmamasına rağmen Amedspor için Şanlıurfaspor maçında çıkan olaylar ve alınan cezalar Petrolspor’a 9 puana mal oldu.
Biz kardeş takım Amedspor için sahamızdan vazgeçtik ve haftalarca seyircisiz oynadık.
Biz bu kadar fedakarlık yaparken, Amedspor ise İnegölspor karşısında oynadığı futbolla resmen hainlik yaptı.
Amedspor yenip, Petrolspor yenilseydi bu kadar üzülmezdik.
Amedspor, galip gelseydi kümede kalma şansımız artacaktı.
Hayatta zor zamanda anlarız, gerçek dostu, gerçek düşmanı.
Şimdi Amedspor’u bir kenara bırakıp bizim bizden başka dostumuzun olmadığını görmemiz gerekiyor.
Bu zor günler elbet geçecektir.
Ama bize yapılan bu hainliği asla unutmayacağız.
Petrolspor bu saatten sonra kendi göbeğini kendi kesecek.
Petrolspor bu kadar yalnız kalmışken şanlı taraftarımıza çağrım, Petrolspor’u sonuna kadar destekleyelim.
İnanıyorum, yolun sonu zafer olacak.
İnanıyorum, her şeye rağmen yeniden ayağa kalkacağız.