Bu ülkede Kürt sorunu yoktur diyebilmek için Kürtçe dilinin kısıtlanmaması lazım.
Kürtler ana dillerinde seçmeli değil, tercih hakkı olmaksızın eğitim görmeleri gerekir.
Kürtçeye ve Kürtlere yönelik ayırımcılık son bulmalıdır.
Kürtçe dilini terörle istihkaklıymış gibi düşünmek, ülkeyi bölecek gibi görmemek gerekir.
Kürt halkını dilli, kimliği ve kültürü ile tanımak, bu ülkeyi bölmez.
Şayet bir gün bu ülkeyi bölecekse, red inkar ve asimilasyon politikleri böler.
Bu yüzden her türlü ayırımcılık politikalarından vazgeçmek gerekir.
Kürtçe hutbe serbest denildi, korkudan Kürtçe hutbe okuyan imam neredeyse yok.
Kürtçe yayın serbest denildi, buna olanak tanıyan bir mevzuat yok.
Okullarda seçmeli yabancı diller arasına alındı, Kürtçe dile yönelik yanlış algılardan dolayı korkudan ana dilini tercih eden Kürt çocuklar yok.
Uçakta Kürtçe anonsa izin yok.
Şehir giriş tabelaları ve yön levhalarında Kürtçe yazı yok.
Siyasi partiler seçimden seçime Kürt dilini propaganda malzemesi yapıyor.
Türkiye Büyük Millet Meclisinde Kürtçe konuşulduğunda, tutanaklara bilinmeyen dil olarak geçer.
En basitinden, Sağlık Bakanlığının yeni uygulamaya koyduğu E-Reçetem Sisteminde Türkçe dışında İngilizce, Almanca, Arapça, Fransızca ve Rusça var ama Kürtçe yok.
İçişleri Bakanlığının şiddete uğrayan kadınların yardım istemesi için geliştirdiği ve 2018 yılında faaliyete geçirilen Kadın Acil Destek (KADES) uygulamasında Türkçenin yanı sıra Farsça, Arapça, İngilizce, Rusça ve Fransızca dil seçenekleriyle hizmet veriliyor, halen Kürtçe dil seçeneği yok.
Kürtçe, Türkiye sınırları arasında ve komşu ülkeler İran, Irak ve Suriye’de kullanılan ikinci yaygın dil olmasına rağmen halen Kürtçe dil seçeneği bir çok alanda mevcut değil.
Türkiye’de diğer diller ile ilgili sağlanan olanaklar, seçenekler ve uygulamalar, Kürtçe dili için de sağlanmalıdır.
Kardeşlik, birbirinin diline, kültürüne, inancına, hak ve hukukuna saygı göstermek ve değer vermekle olur.
Dünyanın en çok tercih edilen internet arama motoru Google bile Kürtçe çeviri bölümünü dahil etmesine rağmen, ülkemizde Kürtçe halen hak ettiği değeri bulamamaktadır.
Ama hala yeni uygulamaya alınan e-reçetede Kürtçe seçeneği yok.
Kadın Acil Destek (KADES) uygulamasında da Kürtçe yok.
Kürtler Türkçe öğrensin gerek yok, demek doğru değildir.
Tamam, Türkiye’deki Kürtler belki bir biçimde Türkçe olarak kendilerini ifade edebiliyorlar ama Irak ve Suriye’den ülkemize gelen mültecilerin önemli bir kısmı Kürtçe dışında başka bir dil bilmiyor, bunları da hesaba katmak gerekir.
E-reçetede, KADES’te Kürtçe yoksa, ortada ciddi bir eksiklik vardır.
Bu eksikliği gidermek için bir an önce KADES ve E-reçete butonuna Kürtçe dil de dahil edilmelidir.
Bu şartlar sağlanmadığı sürece bu ülkede Kürt sorunu var mıdır, yok mudur tartışması hiç bitmeyecek.