Öncelikle maçın hakkının 3-0’lık bir mağlubiyet olmadığını söyleyerek başlayayım.
Ama maç 3 gün oynansa Petrolspor’un da gol atamayacağını da ilave edeyim.
Yani anlayacağınız golsüz berabere kalması gereken bir karşılaşmaydı ama ne hikmetse 3 golle sonuçlandı. Kazanılsaydı hali hazırda play-off sınırında Yomraspor ile ortak olacak ve 1 puan gerimizdeki Ergene Velimeşespor ile aradaki puan farkını iyice açacaktık ama olmadı. Fırsat teptik ama halen hattın 3 puan gerisindeyiz. Kaybedilen sadece 3 puan olsun ama umut ta olsun.
Gelelim maçın hikâyesine;
Petrolspor’da bu hikâyenin kahramanı olacak bir oyuncu yoktu maalesef. Haftalardır yenilmeyen başka takımmış gibi bir futbol sergilendi. İlk etapta bakıldığında oyunun bazı bölümlerinde topun tek hakimiydik ama sadece topun. Kesinlikle oyunun değil. 2-0 gerideyken 2.yarının başında ard arda iki pozisyon yakaladık ama sonrasında yine frene bastık. İsimler üzerinden yorum yapmayı sevmiyorum ama mecburen analiz yaparken notlarıma aldığım isimleri yazmak istiyorum.
Önceki haftada yazmıştım; Furkan Güneş bu takıma bariz bir şekilde fayda sağlamayacak. Etkili olamadığı için hep sonradan oyundan alınan isim oluyor. Oyuncu değişiklik hakkımızı böylece harcamış ta oluyoruz. Koray Şanlı ve Cenk Sarıtaş ise yine performanslarını beğenemediğim isimler. Bilmiyorum acaba Cenk oynayamadığının farkında mıydı? Yanımda oturan gazeteci arkadaşa “lütfen gözün 29 numarada olsun” dedim. Mücadele, çaba, hırs ve üretkenlikten çok uzaktı. Arkadaşım “sanki zorla oynatmışlar” gibi bir yorum yaptı. Güldüm geçtim ama düşündüm de. Kendi sahanda bu kadar seyircin önünde koşan ve mücadele etmeye çalışan arkadaşlarına neden yardımcı olmak istemez ki insan! İyi niyetimin de baskısıyla günün de değildi deyip geçiyorum.
Sağ ve sol bekler, özellikle sol bekte Veysel Karadağ hayal kırıklığıydı. Önceki haftalarda övgü ile bahsettiğim isim kendi kanadından iki pozisyon verdi ve ikisi de gol oldu. Takım kadro ve sistem olarak sahaya iyi dağılmış ama son paslarda ve kanatlardan içeriye atılan toplarda çok ta başarılı değildi. Orta alan ile hücum hattı arasındaki mesafe çok fazlaydı. Kaleye neredeyse hiç şut atılmadı. Forvette son haftaların formda ismi Mustafa Bedirhan Çelik’i topla buluşturamadılar. Öyle olunca da çok ta etkili olunamadı. Rakip Ergene Velimeşespor ise daha sistematik ve daha yere basan bir oyun sergiledi. Savunmayı ön planda tutup, uzun topları takımın etkili isimleriyle buluşturarak pozisyonlar buldular ve sonuca gittiler. 4 pozisyonun 3’ünü gole çevirmeyi başardılar. İri cüssesine rağmen 9 numaralı futbolcusu Ercağ Evirgan sağa sola iyi servisler yaparken, 2 golle yıldızlaşan 99 numaralı futbolcusu Onay Kutay Kurt ise hızlı hücum özelliği ile ön plana çıktı.
***
Maçın hikâyesi artısı ve eksisiyle kısacası bu.
İlla da bir kahraman arayacaksak, tribünleri dolduran ve maç öncesinde açtıkları pankartlar ile görsel şov sergileyen binlerce taraftarı gösterebiliriz. Hafta başından beri büyük bir çaba ile maça hazırlık yapan bunca seyirci önünde galip gelinemedi. Hem fırsat tepildi, hem de bu taraftara coşkulu bir gün yaşatılmadı. Maç sonunda yaşananları çok tasvip etmediğimi dile getirerek, bu mevzuların çok uzatılmaması gerektiğini düşünüyorum. Zarar gören takım ve doğal olarak şehir olur. Haftaya Petrolspor, küme düşme potasındaki Tokat Erbaaspor deplasmanına giderken, Zirvede ve play-off hattında rakipleri zorlu maçlara çıkıyor. Kayıpsız bir hafta sonunda puan cetvelinde yine umutların artacağı bir sıralama görmek içten bile değil. Yeter ki takım olarak buna inanalım.
Burda da söz Teknik Heyet ve Futbolcularda.