Petrolspor ligin 10. haftasında grubun son sırasındaki Derincespor ile karşılaştı. Kötü gidişe dur demek ve kendi sahasında ilk galibiyet için bulunmaz bir fırsattı. Maç öncesi herkes bir zahmet bu maçı da alsın deyip duruyordu. Ama sanıldığı gibi olmadı. Yine altın tepside rakibe puan hediye edip iç sahada maç kazanamama serisine devam etti. Hem de o lanetli skor 2-0’dan!
Her şeyi yazacağım ama nerden başlayacağım bilemiyorum. 2-0 öndeyken yenilen 2 gol sonrası gelinen beraberliği mi yoksa dakika 88'de 3-2 öne geçtikten sonra son dakika yenilen golle karşılaşmanın 3-3 bitmesine mi?
Maç içinde ve maç sonrası olaylara mı?
Maçın kopmasına neden olan penaltıya mı?
Ya da takımı 2-1 öndeyken sarı kartı olduğunu bile bile hücumda ve etkisiz bir pozisyonda acemice topu eliyle kestiği için ikinci sarıdan kırmızı kart gören ve takımını 10 kişi bırakan forvet Serhat'tan mı?
Yani anlayacağınız yine olaylı ve sonu acı olan bir Petrolspor maçı vardı.
Her hafta maçın kısa bir özetini yazardım ve iyi dileklerimle yazımı bitirirdim.
Bu hafta böyle bir şey yapmayacağım.
***
Zira bu kez yaşananları ele aldığımda maçın içinde bulursunuz kendinizi. Takımda sakat oyunculardan dolayı teknik yönetimin sıkıntı yaşadığını ve bu yüzden kadro kurmakta özellikle savunmanın sağı ve solu için zorlandığını biliyoruz. Mehmet Eksik’te olmayınca sağ bekte Onur’u düşünen Tarık hoca, savunmanın göbeğinde Taner’in yanına yani Onur’un mevkisine Sezgin’e görev verdi. İki oyuncu da alışık olmadıkları mevkilerde oynayınca yerleri o kadar sırıttı ki anlatamam. Sezgin bir nebze neyse de rakip hücum oyuncularından topu önüne alan Onur’u akarte etti. Pozisyonlara ağır kaldı ve özellikle 2.yarıdaki Derincespor ataklarına koridor açtı. İlk yarıda Petrolspor kendi kalesinde pozisyon görmedi zira rakip gelmeye korkuyor basmıyordu. Derincespor devreyi 2-0 geride bıraktıktan sonra ikinci yarıya her şeyi göze alarak saldırmaya başladılar. İnce ince maçı hakimiyetine alıp ataklar geliştirince sözünü ettiğim savunma aksaklıkları ortaya çıkmaya başladı. O anda oyuna müdahale edecek sihirli bir el olmalı ve tedbir alınmalıydı. O da Tarık Yurttaş hocadan başkası değildi. Skoru korumaya dönük hiçbir çaba görmediğimiz gibi skor 2-2’ye geldikten sonra değişiklik yapıldı. Attığı iki golle takımın en iyisi olan Mustafa’nın yine kendi çaba ve becerisi ile kazanılan pozisyonda Gökhan Ünver skoru 3-2’ye getirince tamam dedik. Çünkü dakikalar 88’i göstermişti ve artık evimizdeki ilk galibiyete yakındık derken son dakikalarda bu kez sol kanatan içeriye atılan topta aciz kalan savunma yüzünden Petrolpsor gol yiyor ve maçı 3-3 bitiyor.
***
Golden sonra takımın çalışkan ismi Halil Aşut deliye döndü ve rakibe gol fırsatını veren savunmadaki arkadaşlarını sinirden tokatlaması gözlerden kaçmadı. Maçı aldım diyorsun ellerinle yine veriyorsun. Şaka gibi demekten yoruldum ama gerçekten şaka gibi. Bu stresi kaldıramayan taraftarlardan dolayı maç oynandığı esnada istenmeyen durumlar yaşandı. Taraftarlar ve güvenlik görevlileri arasında kısa süreli gerginlik yaşandı. Maç bitiş düdüğü ile birlikte rakip futbolcular ile bir yetkili arasında münakaşa yaşandı. Saha içi karıştı ama görevliler ve diğer futbolcuların araya girilmesi ile olay büyümeden tatlıya bağlandı.
***
Sonuç olarak ligin son sırasındaki Derincespor’uda yenemedik. Güya bu maçı alıp moral bulacak ve çıkışa geçecektik. Bu sezon o kadar enteresan biçimde mağlubiyetler alıyoruz ki insanın çıldırası geliyor. Tam kazandım diyorsun olmuyor. Bu şekilde kaçıncı puan kaybı bilmiyorum. Hem ümitvar olan ben bu maç ile birlikte o hissiyatımı sandığa gömüyorum. Bir sonraki maçta Petrolspor Dardanelspor deplasmanına çıkıyor. Deplasmanlarda iyi oynuyor gözükse de ne yapacaklarını bilmiyorum. Kendi seyircisi önünde ligin dibinde belki de küme düşecek bir takıma puan kaptırıyorsa ilerisi için ne düşünebilir ki insan. İçimden sadece “Başarılar dilerim” demek geliyor.