Nerede bu çocuk?

Nerede  bu çocuk?

Her gördüğüm çocuğu arkadaş bilirim.

Gözüm gibi bakarım her bir çocuğa.

Onlara bir şey olsa gözümü kaybeder gibi kaygılanırım.

Çocuk yanım hiç eksilmedi bedenimde.

Yüreğim çocukça atar.

Çocukça yüreğim, tehlike altında bie çocuğu görünce paramparça olur.

Sabahın erken vaktinde Batman varoşlarında bir parkta karşılaştığım henüz 12 yaşında bir çocuğun yalnızlığı yine dün paramparça etti beni.

Çantasının üstüne oturmuş, sırtını ağaca dayamış,  mahalle bakkalından aldığı sahte marka cipsi yiyordu.

Bu saatte okulda olması gerekirken parkta tek başına oturduğunu görünce yanına oturdum, başladım sohbete.

Cips torbasını uzattı nazikçe , “yer misiniz” dedi usulca.

Yemeyeceğimi  söyledim.

Başladık konuşmaya;

 -Bu saatte okulda olman gerekmiyor mu?

- Gitmedim.

-Neden gitmedin peki?

- Hiç…

-Baban ne iş yapıyor?

-İnşaatlarda çalışıyor.

-Okulda bir sorunun mu var, arkadaşlarınla öğretmenlerinle?

-Yok.

-O zaman gel seni okula getireyim.

-Yok

-Eve getireyim

-Yok

-Bu saatte bu parkta tek başına oturman doğru değil, senin gibi korumasız çocuklar istismar edilmeye müsaittir.

-Bir şey olmaz.

-Sen ya okula ya eve gideceksin, karar senin.

-Gitmiyorum

 Çocuğun bu tavrı ve yaklaşımından dolayı çok üzüldüm.

Biraz kızarak, ya eve ya okula iki seçenek sundum ona.

Yerinden kalkıp parktan uzaklaştı.

Bir sokağa girdi.

Bir süre sonra gitti mi diye bakmaya gittiğimde bu sefer bir duvarın dibine oturmuş olarak görüyorum.

Yanına gidip yaptığının doğru olmadığını söylediğimde tekrar yürümeye başladı sinirle ve gözden kayboldu Batmanın çocuklar için tehlike kokan varoşlarında.

Bir köşede uyuşturucu satanlar, bir köşede hırsızlık şebekesi, bir köşede çeteciler, ağına düşürüyor savunmasız çocukları tuzağa çekerek.

Yüreğimi dağlayan çocuk evden çıkmış, okula gitmemiş.

Okula gitti mi!

Okula gelmediyse nerede?

Bu çocuk okulda ve evde değilse bu yaşta nerede ?

Nerede olduğu, nasıl kimsenin umurunda olmaz.

Ailesi nasıl bilmez, takip etmez?

Okula gitmediyse günlerdir, okul İdaresi nasıl olur da ailesini arayıp söylemez?

Bu ne sorumsuzluk?

Bu ne vurdumduymazlık?

Bu çocuğun nereye kaybolduğu, niye kimsenin umurunda değil.

Şimdi anladınız mı çocuklar nasıl suça bulaşıyor.

Nasıl sokak çocuğu oluyor.

Batmanda uyuşturucu bağımlısı olmuş, hırsızlığa itilirmiş, çeteleşmiş  çocukların çoğu, bu anlattığım yoldan geçmiş.

Parkta onu yalnız görenler derdin ne çocuk diyeceğine, alıp onu emellerine alet etmişler.

Aile, okul idaresi ve toplumun çocuğa yaklaşımı buysa kim bilir daha kaç çocuğun hayatı kararır, kaç alenin dünyası yıkılır kim bilir?

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ