Önemli mekanlar vardır.
Önemli kişiler vardır.
Aynı şekilde önemli anlar vardır.
Herkese göre önemli mekanlar, kişiler ve anlar değişebilir.
Örneğin Müslüman biri için Ramazan Ayı önemli iken, Hıristiyan biri için ise Yılbaşı arifesi önemlidir.
Gün olarak Müslümanlar için Cuma günü önemli, Yahudiler için Pazar günü önemlidir.
Farklı dinler için farklı günler kutsaldır.
Müslümanlar için Ramazan Ayı “On bir ayın sultanı” olarak görülür. Bu ayın sonunda ise bir ayın mükâfatı olarak Bayram kutlanır.
Ramazan ayı boyunca geçirdiği sınavın başarısı ile mükâfata hak kazanmıştır Müslüman. Mükafat olarak Cenab-ı Allah tarafından Müslüman kuluna Bayram hediye edilmiştir.
Günümüzde Bayramların diğer ibadetlerimiz gibi sadece ritüelleri kalmış diyebiliriz. Bayram öncesi harıl harıl koşuşturmalar... Şeker, tatlı, çikolata almakla Bayram günlerinde misafirlere izzet ve ikram yapılır. Elbise, ayakkabı gibi giysiler alınıp iyi görüntü vermeye çalışılır.
Bayramlarda asıl yapılması gerekli olan İşin içyüzü ile pek fazla ilgilenmeyiz. Örneğin infak ve yardımlaşma konusunda fazlaca kafa yormayız. Görüntü ve gösteriş ön plandadır.
Ümmet bilinci ile yeryüzünde yaşayan tüm Müslümanlar için düşünmeyiz. Empati kurup onların haliyle, durumu ile hemhal olmayız.
Bayramlar önemli anlardır. Tıpkı Kadir Gecesi gibi, Ramazan Ayı gibi... Bu anların önemi biçimde değil, içeriktedir.
Sadece ritüellerin uygulanması bayramı bayram yapmayacağı gibi, sadece biçimde kalmak da insanı mutlu etmez.
Düşünün ki, bayramda çocuklar mutludur. Çocuklar saflığı, duruluğu itibari ile mutludurlar. Çocuklarda kin, nefret ve hased yoktur.
Oysa, büyükler öyle midir? Birçok hesapları vardır büyüklerin. Komşu hakkını gözetmez. Kendi çıkarını her şeyden önemli görür.
Ufacık bir menfaat için her türlü yalan ve dolanı vardır. Kul hakkını hesaba katmaz. Gösterişi ve büyüklenmeyi çok sever.
Etrafına nispet yapmayı sever. Göründüğü gibi olmaz, olduğu gibi görünmez. Böylece bayramı geçirir.
Bir bayram daha gelip geçmiştir.
Ama sadece gelip geçmiştir.
Oysa bu çok önemli an kaçırılmamalı.
Yapabileceklerimiz varsa ertelenmemeli.
İrademiz ve yetkimiz elimizden gitmeden bu anları gerçek Bayram yapmalı. Bir daha ki önemli anı yakalayabilir miyiz hesabıyla bu anda yapmalı.