Efendim, sonu istisnasız mutlu sonla biten ve “iyilerin her zaman kazandığı” Yeşilçam Filmlerinin koliklerindenim ben de.
Kemal Sunal’la, Kadir İnanır’la, Fatma Girik’le, Türkan Şoray’la süslenen o duygu yüklü sahneler… Kötü adamlar hep kaybetmeye mahkûmdurlar ve iyiler ise filmin sonunda hep gülen taraf olurlar…
Yine Yeşilçam’dan “Bitirimler Sınıfı” diye bir film var, izlemişsinizdir umarım.
Sezercik’in de bulunduğu haylaz mı haylaz bir sınıf, gelen her öğretmene kök söktürür adeta. Öğrencilerin türlü oyunlarıyla baş edemeyen bütün öğretmenler, arkalarına bakmadan kaçarlar.
Lakin Perihan Savaş’ın rolünü üstlendiği Cevriye öğretmen var ki, öğrencilere gösterir aynayı Konya’yı. Deyim yerindeyse dinsizin hakkından imansız gelir.
Öğrencilerin oyunlarını boşa çıkaran Cevriye öğretmen, aynı zamanda öğrencilerin yılsonu başarı notlarını da yükseltmeyi başarır. (Filmi detaylıca anlatmak isterdim lakin yazım uzun olunca mizanpajcımız kızıyor efendim, af buyurun)
Şimdi diyeceksiniz ki Petrolspor’la Bitirimler Sınıfı ne alaka?
Efendim, sıkı durun… Zira Petrolspor’un başarısı için hazırladığım yol haritasını ilk defa bu köşede siz okurlarımla paylaşacağım…
Öyle ki, 4 haftadır başarısızlık üstüne başarısızlık alan kırmızı-beyazlı takım, bıktı usandırdı bizi. (Tedaş’ı andırıyor yemin ederim, sinir katsayılarını yükseltiyor insanın)
Efendim, yedirip, giydirip, el bebek gül bebek bakıp sahaya gönderdiğimiz haylaz oyuncular, sahada akıllarını beş karış havaya uçurup, yenilgilerle dolu bir sonuçla çıkarıyorlar önümüze.
Nihayet geçtiğimiz hafta röportaj yaptığımız Teknik Direktör Mehmet Şahan da kendinden ve takımdan umudunu kesmiş olacak ki, istifasını vermiş yönetime.
Lakin panik yok efendim. Takıma Cevriye öğretmenlik yapacak benim gibi eli maşalı bir hocayla başarıyı yakalayacağız, şüpheniz olmasın.
Sabahın beşinde idmana uyandırıp, ayazın soğuğunda antrenman yaptırıp, “ne kadar gol o kadar yemek” sloganıyla takımı adam edeceğim evelAllah.
Sporcuların tümüne her maçta bir gol şart koşup, maçı golsüz bitiren oyuncuyu tek ayaküstünde Gülistan Caddesi’nde 2,5 saat boyunca bekletecek, bu arada üzerinde “ben bu kentin biricik takımının yüz karasıyım” yazılı bir döviz tutturacağım elinde.
Sporculara bu kadar yüklenirken kulüp yönetimini de es geçmeyeceğim elbette. Bu konuda da “başarısızlıkta hepimizin payı vardır” ilkesiyle yol çıkacak, yönetimde güzel bir temizlik yürütecek, takıma fayda sağlamayan ya da motivasyonunu düşüren herkese “uzaklaştırma cezası” vereceğim.
Kentin gözbebeği takımından desteğini esirgeyen esnaflara da iş düşüyor yol haritamızda. Zira esnafın desteği, ekmek-su gibi… Bu sebepten, esnaflar teeeeek teeeeek ziyaret edilecek, takıma gerekli desteğin verilmesi istenecek, takımla esnaf ve vatandaş arasında sık sık buluşmalar gerçekleştirilerek takıma verilen desteğin büyümesi sağlanacak…
Yol haritamızın en önemli adımı ise özeleştiri olacak. Zira takım, her başarı ve başarısızlıkta kamuoyuna özeleştiri yapacak, kendi eksikliğini ve hatalarını kamuoyuna deklere ederek sorumluluk bilinci arttırılacak…
Daha ne olsun efendim? Şiddetten hoşlanmıyoruz lakin korkunun gözünü seveyim…
Takıma, taraftara ve yönetime korku lazım efendim korku…
Petrolspor’la ilgili hazırladığım yol haritamın, kulüp yönetimi tarafından dikkate alınmasını istiyor, takıma Cevriye öğretmenlik yapmaya hazır olduğumu belirtiyor ve başarı dolu bir sezon için çare Hatice Türkan diyorum… Kalın sağlıcakla…