Türkiye enteresan bir ülke.
Bir ülke düşünün günlük yüzlerce toplantı yapılıyor ama sonuç sıfır.
Toplantı yapmak için toplanma mantığı ölgün bir mantıktır ama amaç göstermelik programlar ise hedefini bulmuş demektir.
Neredeyse bütün kurumlarda proje üretme trafiği yaşanıyor.
Bakanlıklar, bakanlıklara bağlı Genel Müdürlükler, sonra taşra müdürlükleri.
Belediye ve Valilikler ve tabi ki bu işin merkezi olan Kalkınma Ajansları.
Yani anlayacağınız devlette herkes proje yapıyor, proje uygulamaları için toplantılar yapıyor.
Peki, sonuç:
Memleketi proje manyağına çevirdiler ama ortada millete memlekete yapılan bir şey yok.
Şey demek zorunda çünkü ortada sadece şey var, o da hiçbir şey.
Ortada projeler var ama birilerinin cebini şişirmek için projeler var.
Projelerin çoğu da uygulamada yok kağıt üstünde fırtına biçiyorlar.
Dünyanın hiç bir ülkesinde Türkiye'de olduğu kadar proje yapılmıyordur ve dünyanın hiç bir ülkesinde devlet kendini bu kadar kazıklamıyordur.
İşin enteresan tarafı herkesin herkesin alanına müdahil olduğu, herkesin; herkesin işini yapmaya çalıştığı Gureba proje bataklığına döndü ülke.
Kimse demiyor ki birader bu ne projedir kaç milyon kişiye ulaşacaksınız.
Amacınız nedir?
Bakın bir örnek vereyim:
Madde bağımlılığı ile ilgili, ilgili, ilgisiz proje yapan onlarca kurum var.
Görev alanlarına giriyor mu, diğerlerinin ne yaptıklarını önemsiyor ve biliyorlar mı?
Hayır.
Yuvarlak, köşe masalarda proje yapıyorlar, proje maliyeti çıkarıyorlar onu bir Candaşlarına veriyorlar.
Sonrası reklam ve sosyal medyada başarı hikâyeleri anlatıyorlar.
Bu kadar kepazeliği bu ülke bugüne kadar kaldırmış ama inanın bu ülkeye bile bu kepazelik çok fazla.
Hadi buraya nokta koyalım, bakalım kim ne diyecek.