Koronavirüs salgını son yüzyılın en görünmez ama bir o kadar etkili tehditlerden bir tanesiydi.
Öyle ki insanı insana yabacılaştırdı.
İnsanoğlu yüzyıl sonra böylesi hızla yayılan bir salgınla karşılaştı ve açıkçası ilk zamanlarda ne yapacağını bilmez bir halde çok acınası durumlar yaşadı.
Salgın, insan eliyle mi, yoksa kendiliğinden mi gerçekleşti. Hala bu sorunun yanıtı yok.
Bu arada salgın varyantlarıyla devam ediyor.
Ama artık çok etkili değil, ya da çok ölümcül değil.
Salgın bütün ülkeleri kendilerini koruma içgüdüsü gerçekleştirdi.
Ülkeler salgın sonra artık daha milliyetçi.
İleri de tekrar salgınlar olabilir ve insanoğlu salgınlar karşısında nedenli panik ve hazırlıksız olduğunu gösterdi.
Salgınlar açısından insanın çok zayıf olduğu ve kırılgan olduğu ortaya çıktı.
Bu arada aşı milliyetçiliğini de konuşmak gerekiyor. Aşı bütün dünyaya eşit olarak dağıtılmadı.
Her zaman olduğu gibi Afrika ve Hindistan gibi ülkeler en zayıf halkaydı.
İspanyol gribinde Hindistan'ın beşte ikisi yok olmuştu.
Koronavirüs de yine Hindistan da aşırı ölüm oldu.
Yani değişen bir şey yok.
Bu arada salgınla cebelleşen dünya artık küresel ekonomik kriz ve gıda kriziyle karşı karşıya.
Salgın bittikten sonra dünyayı bekleyen en büyük tehdit sıcak cephe savaşları ve savaşların dünyada ki etkileri olacaktı.
Nitekim Rusya Ukrayna savaşı kendisiyle birlikte hem enerji hem de gıda sorunu getirdi.
Türkiye Ukrayna'da ki tahılın güvenli bir şekilde gemilerle taşınması Meselesi’nde arabulucu olmasaydı.
Bugün bütün dünya gıda sorunu meselesini daha üst perdeden konuşabilirdi.
Dünya önümüzdeki aylarda daha çok büyük küresel sorunlara gebe.
Yaşadığımız dünya kesinlikle eskisi gibi değil.