Cepheden cepheye, ilden ile, bölgeden bölgeye, bu ülkeyi kurtarmak onları savaş içinde bir zulme terk etmemek için savaşan askerlerden, cepheye küçük bebeleri ve çocuklarıyla mermi taşıyan analardan, o yokluğun içinde askerlere giyecek ve çorap diken ninelere kadar bu halkın tümü son damlasına kadar savaştı.
Bu ülke kolay kolay kazanılmadı.
Bu vatan uğruna verilen canlar, akan kanlar, ağlayan analar, öksüz yetim kalan çocuklar var.
Onlar bu vatanı kendi elleriyle o büyük ve zor savaşın içinden güzel bugünlere getirenler...
Onlar bizi yaşatan, onlar bu vatanı kurtaran, onlar bu vatan, bu evlatlar için şehit düşen,
Onlar bu ülkede bizi yaşatabilen…
Onlardı evlatlarını, sevdiklerini bu savaşa asker gönderen, şehit haberlerini alıp yıkılan.
İşte bu yüzden bu millet çok vatansever.
Herkes bu vatan için çok çabalayıp bugünlere getirdi.
İşte bu yüzden bu vatan kolay kolay kazanılmadı.
Bu ülkede rahatça gezebiliyor, evlerimizde evlatlarımızla mutlu şekilde isek, ezan sesini her günümüzde şükür ki duyabiliyorsak, bu ülke için savaşıp şehit düşen, gazi olan askerler ve Mustafa Kemal Atatürk sayesindedir.
Önderimiz, kurucumuz, Atamız...
Bizlere bu şanlı al bayrak altında gelecek sunmuş.
Bizleri bu cihanda en güzelinden bir ülke ile taçlandırmış.
Aldığı bu büyük ve zorlu zaferlerin ardından bu güzel ülkenin vatandaşlarıyız.
O yıkık, sorunlu, herkesin ülkeyi ve halkı ölüme terk ettiği Osmanlı'dan,
Yepyeni, demokratik bir ülke kurdu.
O ölüden diriltti bu ülkeyi.
O halkı ölüme terk edenlerin aksine daha da büyük bir vatan aşkıyla bu halkı kurtardı.
O büyük ve uluydu.
O, gençlere güvenen, çocuklara ilim öğreten, orduyu yöneten büyük bir liderdi.
O unutulmaz, o hep kalplerimizde yer edinmiş Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk...
Halkın askerlerle savaştığı, ülkeyi düşmanlara bırakmamak için el ele verdiği seferberlikle geldik bugünlere.
Bu toprakların her karışında askerlerimizin kanları, halkın emeği yatıyor.
Bu ülke bu şekilde kazanıldı.
Tam 100 yıl…
Dile kolay ama hatırlarda büyük izler bırakan 100 yılımız...