Üniversite okuyup da atanamayan gençlerin sorununu “Okuyoruz Ama Atanamıyoruz” başlıklı yazımda dile getirmiştim geçen hafta.
Bunu dile getirirken Sağlık Kurumları İşletmeciliği bölümünde okuyan öğrencilerin atanamama kaygısını yazmıştım.
Hatta Türkiye Gençlik Konseyi (TGK) Genel Başkanı Mekân Görük, üniversiteye giderek bu öğrencileri dinlemişti, onların atanamama kaygısını rapor haline getirerek Ankara’da Cumhurbaşkanına sunmuşlardı.
Ben de yazımda Sayın Görük’ün çabalarını anlatmış, gençlerin sorunlarıyla bu kadar yakından ilgilendiği için kendilerini takdir etmiştim.
Ancak gel gör ki, iyi şeyler herkes tarafından takdirle karşılanmıyor bazen.
Batman Üniversitesine giderek Sağlık Kurumları İşletmeciliğinde okuyan öğrencilerin sorunlarına ortak olan, onları dinleyen ve sorunlarını yetkili yerlere ulaştırmak için hiçbir çıkar gözetmeden aracı olan TGK Genel Başkanı Mekan Görük, bazı kesimler tarafından tehlikeli bir insan gibi gösterilmiş.
Hatta iş, Sayın Görük’ün fotoğrafını üniversitenin kapısına asarak “yasak ve tehlikeli kişi” gibi gösterilmeye kadar da gitmiş.
Sözde üniversiteye girmek yasakmış. Sayın Görük ise bu yasağı çiğnemiş, üniversiteye girip öğrencilerle konuşmuş, onların sorunlarını dinlemiş.
Bu yüzden Sayın Görük’ün fotoğrafını üniversitenin kapısına asmışlar ve sözüm ona kendisini deşifre etmişler.
Trajik komik bir durum doğrusu.
Onlarca insan üniversiteye elini kolunu sallaya sallaya girerken izin veriliyor da, bu yasak şimdi mi hatırlanıyor acaba?
Peki, Sayın Görük, üniversitede yanlış bir şey mi yaptı, kötü bir eylemde mi bulundu?
Öğrencilerin sorunlarını dinlemenin neresi yanlış?
Bu sorunlar gündeme getiriliyor diye mi tepki gösterildi acaba?
Sayın Görük, öğrencilerle konuşup onların atanamama kaygısını gündeme taşımasaydı, bu sorun kilim altı yapılıp da hiç dillendirilmeyecek miydi sanki?
Her şey bir yana Batman için bu kadar çaba harcayıp emek veren bir insana bunu layık görmek ne derece doğru?
Batman’ın sorunlarına ne kadar duyarlı bir insan olduğunu hepimiz biliyorken, fotoğrafını giriş kapısına astırıp sanki zararlı ve tehlikeli bir insanmış gibi lanse ettirmek hangi akla ve mantığa sığıyor?
Ayrıca önemli bir sorum daha var...
“Okuyoruz Ama Atanamıyoruz” başlıklı yazımda ben de bu öğrencilerin sorunlarını yazdım, hatta Sayın Görük’ün bu öğrenciler için gösterdiği çabayı kaleme aldım.
Acaba benim fotoğrafım nereye asılıp deşifre edilecek, merakla bekliyorum...